Αρχικά ονομαζόταν Ελετσού, ονομασία η οποία έχει σλαβικές
ρίζες και σημαίνει "ευήλιος τόπος". Τον Νοέμβριο του 1828, ο οικισμός, όπως και η υπόλοιπη ορεινή Ναυπακτία απελευθερώθηκε από την οθωμανική κυριαρχία και συμπεριλήφθηκε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.
Μετονομάστηκε το 1928 σε Ελατού και έλαβε το νέο της όνομα από το πυκνό δάσος με έλατα που περιβάλλει τον οικισμό. Η Ελατού είναι πνιγμένη στο πράσινο, το έλατο εναλλάσσεται με τις καστανιές, τα πουρνάρια, τις βελανιδιές και άλλα δασικά είδη και με μεγάλη παρουσία των οπωροφόρων.
Στο κέντρο του χωριού με την πλακόστρωτη πλατεία, δεσπόζει
η εκκλησία που είναι αφιερωμένη στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος, ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής, η οποία κτίστηκε το 1864 από Ηπειρώτες τεχνίτες, από το υστέρημα των κατοίκων του χωριού. Την ίδια χρονολογία κτίστηκε και το σχολικό κτίριο.
Ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.