Πρόκειται για μια ανδρική μονή, η οποία ιδρύθηκε το 1992 από
τον Μητροπολίτη Γουμενίσσης Δημήτριο και είναι αφιερωμένη στους μάρτυρες Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, που μετά από μια περιπετειώδη ζωή, στα έσχατα χρόνια της Βυζαντινή αυτοκρατορίας, κατέληξαν στη Λέσβο όπου και μαρτύρησαν τη Λαμπροτρίτη του 1463.
Η Μονή πανηγυρίζει την Τρίτη της Διακαινησίμου (Τρίτη του Πάσχα), ημέρα κατά την οποία τελειώθηκαν μαρτυρικά οι Άγιοι στη Θερμή της Λέσβου το 1463. Επίσης ιδιαίτερα τιμώνται και οι εορτές των Αγίων Μυροφόρων και του Μεγάλου Βασιλείου, στους οποίους είναι αφιερωμένα ομώνυμα παρεκκλήσια του αρχικού κτιριακού συγκροτήματος της Μονής.
Ο Κύριος Ναός του Μοναστηριού (το "καθολικόν" κατά την μοναστική ορολογία) είναι αφιερωμένος στους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη. Οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος έχουν τιμηθεί με Παρεκκλήσιο όπως και ο Απόστολος Ανδρέας.
Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην αρχιτεκτονική του ναού η οποία συνδυάζει τον αθωνικό τύπο με στοιχεία της Κωνσταντινούπολης (πτυχωτός εσωτερικά κεντρικός τρούλος, 4 δορυφόροι τρούλοι, τρούλος πάνω από την Αγία Τράπεζα, χοροί, παρεκκλήσια, τρούλος λιτής, εξωτερικό αίθριο).
Ο μόνιμος και πολύτιμος πνευματικός θησαυρός του
Μοναστηριού, είναι τμήματα ιερών λειψάνων των τριών νεοφανών μαρτύρων Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, που φυλάσσονται σε καλαίσθητη λειψανοθήκη.