Τελείωσε το σχολείο στο Αϊβαλί και ήταν μέλος μιας ομάδας
μαθητών που εξέδιδε το περιοδικό "Μέλισσα", το οποίο διακοσμούσε με ζωγραφιές. Μετά την αποφοίτησή του γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα το 1913, στην Γ' τάξη. Το 1914 εγκατέλειψε τη σχολή του και πήγε στο Παρίσι, όπου μελέτησε το έργο διαφόρων σχολών ζωγραφικής.
Το 1926 παντρεύτηκε τη Μαρία Χατζηκαμπούρη και
εγκαταστάθηκε στη Νέα Ιωνία. Το 1927 γεννήθηκε η μοναχοκόρη του Δέσποινα. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε τη συνεργασία του με το περιοδικό του Κωστή Μπαστιά Ελληνικά Γράμματα. Το 1933 έλαβε τελικά το πτυχίο από τη Σχολή Καλών Τεχνών - Απολυτήριο γραφικής, με βαθμό Λίαν καλώς προκειμένου να διδάξει στο Κολλέγιο Αθηνών ζωγραφική και ιστορία της τέχνης.
Την δεκαετία του 1950-1960 βρίσκεται στην κορύφωση της αγιογραφικής του δραστηριότητας. Εκτός από σπουδαίος αγιογράφος υπήρξε και μοναδικός συγγραφέας. Έχει γράψει πλειάδα βιβλίων και άρθρων υψηλής λογοτεχνίας και ωραιότητος, συνδυαζόμενα με βαθιά νοήματα.
Όμως, είχε και μια τρίτη διάσταση για την οποία ήταν λιγότερο γνωστός. Διακρινόταν από βαθιά πίστη και εμβρίθεια εκκλησιαστικών- θεολογικών γνώσεων. Υπήρξε πραγματικός ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως γράφοντας και μιλώντας υπέρ της Εκκλησιαστικής ακρίβειας και τάξης.