Βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη κοιλάδα, στην περιοχή Κάλαμος, Καλαμούν, 80 χλμ. βορειοανατολικά της Δαμασκού. Χτισμένη 1320 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, είναι ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα μοναστήρια της ερήμου στην σύγχρονη Συρία. Είναι έργο Ασσυρίων μοναχών κατά τον έκτο αιώνα ως ένα απομακρυσμένο ασκητήριο, ενώ πήρε το όνομα "Άγιος Μωυσής" από έναν Αιθίοπα μοναχό.Υπάρχει μια παράδοση σύμφωνα με την οποία ο Άγιος Μωυσής ο Αβησσύνιος που ήταν γιος ενός Αβησσύνιου βασιλιά, αφού αρνήθηκε το θρόνο έγινε ερημίτης και κατέληξε στη Συρία, όπου βρήκε καταφύγιο στη κοιλάδα στην οποία βρίσκεται σήμερα το μοναστήρι. Σύμφωνα με άλλη παράδοση επρόκειτο για ένα μαύρο δούλο
από την Αβησσυνία, ο οποίος υπήρξε αρχηγός μιας συμμορίας και τελικά έγινε μοναχός δίπλα στον Μακάριο τον Μέγα, στο Μοναστήρι της Σκήτης, όπου διακρίθηκε στην ασκητική ζωή.
Η Μονή κάποτε ήταν ένα Ασσυριακό (μονοφυσίτικο) Ορθόδοξο μοναστήρι και ήταν η έδρα της τοπικής επισκοπής και άκμασε μέχρι τον 15ο αιώνα, αλλά μετά από αυτό τον αιώνα έπεσε σε παρακμή. Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα ήρθε στα χέρια της νεοσυσταθείσας Ασσυριακής Καθολικής Εκκλησίας και εγκαταλείφθηκε οριστικά κατά τη δεκαετία του 1830.
Το Μοναστήρι ανακατασκευάστηκε το 1982 από έναν Ιησουίτη Ιταλό, τον πατέρα Πάολο νταλ Όλιο, ο οποίος μερικά χρόνια αργότερα δημιούργησε τη πνευματική κοινότητα με την ονομασία al-Khalīl (ο φίλος του Θεού), για τη προώθηση του διαθρησκευτικού διαλόγου ιδίως μεταξύ του Χριστιανισμού και του Ισλάμ.
Έχει προσελκύσει την προσοχή των ιστορικών τέχνης για τις τοιχογραφίες του ναού, που μερικές χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα, οι οποίες έχουν αποκατασταθεί από το Κεντρικό Ινστιτούτο Αποκατάστασης Αρχαιοτήτων της Ρώμης, στο πλαίσιο της Συρο - ευρωπαϊκής συνεργασίας.
Σήμερα η Μονή έχει καταστεί ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα της Συρίας με χιλιάδες ανθρώπους από όλο τον κόσμο να το επισκέπτονται.
Το μοναστήρι στις μέρες μας δέχεται τόσους πολλούς
επισκέπτες, που ένα νέο μοναστήρι είναι υπό κατασκευή στο φαράγγι, στην άλλη πλευρά του ποταμού. Οι επισκέπτες που είναι πάντα ευπρόσδεκτοι, είναι δυνατό να διανυκτερεύσουν, ή ακόμη και να μείνουν περισσότερο. Η στέγαση και τα απλά γεύματα είναι δωρεάν όμως οι επισκέπτες πρέπει να λάβουν ενεργό μέρος στη ζωή της κοινότητας και να βοηθήσουν με το μαγείρεμα και άλλες εργασίες.
Αυτοσχέδιο ιερό σε ένα από τα φυσικά σπήλαια που υπάρχουν στην κοιλάδα του μοναστηριού, που σήμερα χρησιμοποιείται ως χώρος προσευχής.
Σκάλες που οδηγούν στην είσοδο του μοναστηριού Mar Musa.
MyPhotoPics