Σε ένα οροπέδιο του Περού με ιδιαίτερη ξηρασία, άνθρωποι σχεδίασαν στο έδαφος περί το 400 με 600 μ.Χ. εκατοντάδες τεράστιες μορφές που
απεικονίζουν ανθρώπους, ζώα, πουλιά, έντομα, ψάρια και δέντρα. Είναι γνωστά ως σχέδια της Νάζκα. Ο πολιτισμός της Νάζκα ήταν αρχαίος πολιτισμός που αναπτύχθηκε από το 100 π.Χ. έως το 800 μ.Χ. στις περιοχές της επαρχίας Νάζκα της περιοχής Ίκα στην νότια ακτή του Περού.
Είναι γνωστός για την περίτεχνη υφαντουργία, κεραμική, καθώς και για τα διάσημα μεγάλων διαστάσεων γεώγλυφα τα οποία είναι ευρύτερα γνωστά ως γραμμές Νάζκα. Οι εκατοντάδες ξεχωριστές μορφές που σχηματίζονται από τις γραμμές, ποικίλουν από τα πιο απλά γεωμετρικά σχήματα, μέχρι σχέδια λάμα, αραχνών, καρχαριών, μαϊμούδων, σκύλων κ.α. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200 μέτρων.
Το ξηρό κλίμα διατήρησε τις γραμμές μέχρι την ανακάλυψή τους από τους Ισπανούς 1553, αλλά μόνο μετά την εφεύρεση του αεροπλάνου τον 20ό αιώνα αποκαλύφθηκαν σε όλο τους το μεγαλείο.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι ορατές και από τους πρόποδες των γειτονικών βουνών και ότι ανακαλύφθηκαν αρχικά από τον Περουβιανό αρχαιολόγο Toribio Mejía Xesspe, ο οποίος τις εντόπισε κατά τη διάρκεια πεζοπορίας στους λόφους το 1927 και τις ανέφερε προς συζήτηση σε συνέδριο στη Λίμα το 1939.
Πιστεύεται ότι εξυπηρετούσαν θρησκευτικούς ή αστρονομικούς σκοπούς, αλλά υπάρχει και η θεωρία πως πρόκειται για διαστημοδρόμιο αφού οι μορφές είναι ορατές μόνο από μεγάλο ύψος και δεν έχουν νόημα για κανέναν στο έδαφος. Όμως, δεν υπάρχει επάρκεια στοιχείων ώστε να μπορεί να υποστηριχτεί αδιαμφισβήτητα κάποια εκτίμηση.
Είχαν επίσης κατασκευάσει ένα εντυπωσιακό σύστημα υπογείων δεξαμενών νερού για τις ανάγκες της υδροδότησης τους το οποίο εξακολουθεί να λειτουργεί έως την σύγχρονη εποχή.
MyPhotoPics
απεικονίζουν ανθρώπους, ζώα, πουλιά, έντομα, ψάρια και δέντρα. Είναι γνωστά ως σχέδια της Νάζκα. Ο πολιτισμός της Νάζκα ήταν αρχαίος πολιτισμός που αναπτύχθηκε από το 100 π.Χ. έως το 800 μ.Χ. στις περιοχές της επαρχίας Νάζκα της περιοχής Ίκα στην νότια ακτή του Περού.
Είναι γνωστός για την περίτεχνη υφαντουργία, κεραμική, καθώς και για τα διάσημα μεγάλων διαστάσεων γεώγλυφα τα οποία είναι ευρύτερα γνωστά ως γραμμές Νάζκα. Οι εκατοντάδες ξεχωριστές μορφές που σχηματίζονται από τις γραμμές, ποικίλουν από τα πιο απλά γεωμετρικά σχήματα, μέχρι σχέδια λάμα, αραχνών, καρχαριών, μαϊμούδων, σκύλων κ.α. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200 μέτρων.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι ορατές και από τους πρόποδες των γειτονικών βουνών και ότι ανακαλύφθηκαν αρχικά από τον Περουβιανό αρχαιολόγο Toribio Mejía Xesspe, ο οποίος τις εντόπισε κατά τη διάρκεια πεζοπορίας στους λόφους το 1927 και τις ανέφερε προς συζήτηση σε συνέδριο στη Λίμα το 1939.
Πιστεύεται ότι εξυπηρετούσαν θρησκευτικούς ή αστρονομικούς σκοπούς, αλλά υπάρχει και η θεωρία πως πρόκειται για διαστημοδρόμιο αφού οι μορφές είναι ορατές μόνο από μεγάλο ύψος και δεν έχουν νόημα για κανέναν στο έδαφος. Όμως, δεν υπάρχει επάρκεια στοιχείων ώστε να μπορεί να υποστηριχτεί αδιαμφισβήτητα κάποια εκτίμηση.
Είχαν επίσης κατασκευάσει ένα εντυπωσιακό σύστημα υπογείων δεξαμενών νερού για τις ανάγκες της υδροδότησης τους το οποίο εξακολουθεί να λειτουργεί έως την σύγχρονη εποχή.