Μαρία Κάλλας, η Ελληνίδα ντίβα της όπερας!
Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη στις 2 Δεκεμβρίου του 1923. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου, ενώ στον τόπο
γέννησής της είχε καταχωρηθεί ως Σοφία Καικιλία Κάλος. Είναι η πλέον γνωστή παγκοσμίως ντίβα της όπερας. Ήταν κόρη του φαρμακοποιού Γεωργίου Καλογερόπουλου από το Νεοχώριο Ιθώμης στον Μελιγαλά και της Ευαγγελίας Δημητριάδη.
Οι γονείς της είχαν μετακομίσει στη Νέα Υόρκη για μία καλύτερη ζωή. Από νωρίς άρχισε να ασχολείται με την μουσική και σε ηλικία 11 ετών κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό παιδικών φωνών. Το 1937, μετά το διαζύγιο των γονιών της, εγκαταστάθηκε με την μητέρα της και τη μεγάλη της αδελφή, Υακίνθη, στην Αθήνα όπου και γράφτηκε στο Εθνικό Ωδείο.
Ο πρώτος της ρόλος ήταν η "Σαντούτσα", στην όπερα του Μασκάνι "Καβαλερία Ρουστικάνα", σε μία παράσταση των μαθητών του Ωδείου. Το 1939, γράφτηκε στο Ωδείο Αθηνών και είχε καθηγήτρια την σημαντική τραγουδίστρια της όπερας Ελβίρα ντε Ιντάλγκο.
Το 1940, προσλήφθηκε στη Λυρική Σκηνή του τότε, Βασιλικού Θεάτρου και το 1941 πρωτοεμφανίστηκε ως "Βεατρίκη" στην οπερέτα Βοκκάκιος του Σουπέ. Στην συνέχεια, και ως το 1945, πρωταγωνίστησε στην Τόσκα, στην Καβαλερία Ρουστικάνα, στον Φιντέλιο του Μπετόβεν και στον Πρωτομάστορα του Μανώλη Καλομοίρη. Ήταν το μοναδικό ελληνικό έργο που τραγούδησε.
Τον Σεπτέμβριο του 1945, επέστρεψε στην γενέτειρά της, κοντά στον πατέρα της, αλλάζοντας το επίθετό της σε Κάλλας. Έμεινε άνεργη έως το 1947, ενώ στις 2 Αυγούστου του 1947, κατάφερε να κάνει το πρώτο σημαντικό βήμα στην καριέρα της με τον ρόλο της "Τζιοκόντα", στην ομώνυμη όπερα του Ιταλού συνθέτη Αμίλκαρε Πονκιέλι, Amilcare Ponchielli, 1834 − 1886.
Στις 21 Απριλίου του 1949 παντρεύτηκε τον Ιταλό βιομήχανο Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι και στις 7 Δεκεμβρίου του 1951, θριάμβευσε στη "Σκάλα" του Μιλάνο. Στις 27 Οκτωβρίου του 1956, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης. Στις 5 Αυγούστου του 1957, αποθεώθηκε στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Το 1958 συνεργάστηκε με τους Αλέξη Μινωτή και Γιάννη Τσαρούχη για μια νέα παραγωγή της Μήδειας του Κερουμπίνι. Το 1959, η παράσταση αυτή μεταφέρθηκε στο Κόβεν Γκάρντεν του Λονδίνου και εκεί γνώρισε τον Αριστοτέλη Ωνάση. Από το 1960 οι εμφανίσεις της άρχισαν να αραιώνουν και το 1965 αποσύρθηκε οριστικά από τις λυρικές παραστάσεις.
Το κύκνειο άσμα της Κάλλας ήταν η Νόρμα, που ανέβηκε στο Παρίσι στις 29 Μαΐου του 1965. Στην τρίτη πράξη της όπερας του Μπελίβι κατέρρευσε επί σκηνής και μεταφέρθηκε λιπόθυμη στο καμαρίνι της.
Το 1966, αρνήθηκε την Αμερικανική υπηκοότητα και έλαβε την ελληνική. Τότε, λύθηκε τυπικά και ο γάμος της με τον Μενεγκίνι. Σε μία προσπάθεια να πατήσει και πάλι στα πόδια της, η Κάλλας έπαιξε στην κινηματογραφική εκδοχή της Μήδειας του Ευριπίδη, (1969), ηχογράφησε δίσκους και δίδαξε όπερα στη μουσική σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης.
Η τελευταία της εμφάνιση έγινε στην πόλη Σαπόρο της Ιαπωνίας, στις 11 Δεκεμβρίου του 1974. Έκτοτε, κλείστηκε στο διαμέρισμά της στο Παρίσι μακριά από όλους. Η μεγάλη ντίβα έφυγε από την ζωή στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977 από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 54 ετών. Η κηδεία της έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου και, αφού το σώμα της αποτεφρώθηκε όπως επιθυμούσε, την άνοιξη του 1979 η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο.
Πάντα με το αγαπημένο της κανισάκι (Poodle) αγκαλιά!
MyPhotoPics
