Το "Πάρκο των Τεράτων", στα ιταλικά Sacro Bosco, βρίσκεται έξω από την μικρή ιταλική πόλη του Bomarzo, περίπου 92 χλμ. βόρεια της Ρώμης και δημιουργήθηκε
τον 16ο αιώνα από τον Pier Francesco Orsini, γνωστό και ως "Vicino", 1523–1583.
Ήταν ένας κοντοτιέρος, (αρχηγός ατάκτων ή μισθοφόρων στην Ιταλία κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση) και προστάτη των τεχνών. Ο αρχιτέκτονας κήπων Pirro Ligorio (1512/1513 - 1583) ήταν αυτός που έδωσε ζωή σε αυτές τις μυθικές και φανταστικές μορφές.
Αντί να διακοσμήσει τον κήπο του βάσει αναγεννησιακών προτύπων, περίτεχνα συντριβάνια, περιποιημένους θάμνους και λεπτομερώς σμιλευμένα αγάλματα ρωμαϊκών θεοτήτων, ο Orsini επέλεξε να μην ασχοληθεί με τα δέντρα και τους θάμνους και να γεμίσει τον κήπο του με ασυνήθιστα και τερατώδη πλάσματα υπερφυσικού μεγέθους, σκαλισμένα σε βράχους.
Μετά το θάνατό του, το Sacro Bosco εγκαταλείφθηκε για εκατοντάδες χρόνια, μέχρι που ο Σαλβαδόρ Νταλί το επισκέφθηκε και έτσι το ενδιαφέρον του κοινού αναζωπυρώθηκε. Ο Νταλί εμπνεύστηκε από τα γιγάντια, καλυμμένα πια από μούχλα πλάσματα του Orsini και έτσι, το 1948, γύρισε μια ταινία μικρού μήκους για αυτό.
Για τα τερατώδη αγάλματα γίνεται αναφορά και στον πίνακά του "Οι Πειρασμοί του Αγίου Αντωνίου", The Temptation of Saint Anthony, τον οποίο ζωγράφισε το 1964.
Η επικρατέστερη θεωρία, είναι ότι τα μακάβρια αυτά τέρατα αντιπροσώπευαν τους προσωπικούς δαίμονες του ίδιου του Orsini, απόρροια των τραγωδιών της ζωής του, με αποκορύφωμα το θάνατο της πολυαγαπημένης του συζύγου Giulia Farnese.
Ο οκταγωνικός Ναός της Αιωνιότητας που βρίσκεται στο κέντρο του κήπου θεωρείται ότι χτίσθηκε στη μνήμη της εκλιπούσης συζύγου του.
MyPhotoPics
τον 16ο αιώνα από τον Pier Francesco Orsini, γνωστό και ως "Vicino", 1523–1583.
Ήταν ένας κοντοτιέρος, (αρχηγός ατάκτων ή μισθοφόρων στην Ιταλία κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση) και προστάτη των τεχνών. Ο αρχιτέκτονας κήπων Pirro Ligorio (1512/1513 - 1583) ήταν αυτός που έδωσε ζωή σε αυτές τις μυθικές και φανταστικές μορφές.
Μετά το θάνατό του, το Sacro Bosco εγκαταλείφθηκε για εκατοντάδες χρόνια, μέχρι που ο Σαλβαδόρ Νταλί το επισκέφθηκε και έτσι το ενδιαφέρον του κοινού αναζωπυρώθηκε. Ο Νταλί εμπνεύστηκε από τα γιγάντια, καλυμμένα πια από μούχλα πλάσματα του Orsini και έτσι, το 1948, γύρισε μια ταινία μικρού μήκους για αυτό.
Για τα τερατώδη αγάλματα γίνεται αναφορά και στον πίνακά του "Οι Πειρασμοί του Αγίου Αντωνίου", The Temptation of Saint Anthony, τον οποίο ζωγράφισε το 1964.
Η επικρατέστερη θεωρία, είναι ότι τα μακάβρια αυτά τέρατα αντιπροσώπευαν τους προσωπικούς δαίμονες του ίδιου του Orsini, απόρροια των τραγωδιών της ζωής του, με αποκορύφωμα το θάνατο της πολυαγαπημένης του συζύγου Giulia Farnese.
Ο οκταγωνικός Ναός της Αιωνιότητας που βρίσκεται στο κέντρο του κήπου θεωρείται ότι χτίσθηκε στη μνήμη της εκλιπούσης συζύγου του.