Ελλάς, στην καρδιά του φαραγγιού του Σεληνάρι, στην περιοχή Βραχάσι. Κτίστηκε για πρώτη φορά κατά τη δεύτερη βυζαντινή περίοδο (961-1204) αλλά καταστράφηκε από το Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα το 1538.
Λίγο αργότερα, τρία αδέλφια από τη Ρόδο εγκαταστάθηκαν στο Βραχάσι, για να αποφύγουν τον τουρκικό ζυγό. Ο ένας από αυτούς, ο Νικόλαος, οδηγήθηκε από ένα φως και βρήκε την εικόνα του Αγίου Γεωργίου στο μέρος όπου κτίστηκε το μικρό εκκλησάκι. Ο Νικόλαος εγκαταστάθηκε στο Σεληνάρι μέχρι το θάνατο του.
Τάφηκε σε ένα μικρό σπήλαιο διαστάσεων 1,5 x 1,5 μ. στην κορυφή του Ανάβλοχου, το οποίο λάξευσε ο ίδιος. Ο Ανάβλοχος είναι μια ορεινή κορυφογραμμή στην περιοχή του Λασιθίου, στην ανατολική Κρήτη, που εποπτεύει το χωριό Βραχάσι και την κοιλάδα του Μιραμπέλλου.
Στην μονή σήμερα βρίσκεται στο ανατολικό άκρο ο μικρός παλαιός ναός του Αγίου Γεωργίου, που έκτισε ο Νικόλαος αλλά με σύγχρονες τοιχογραφίες, ο οποίος είναι μονόχωρος καμαροσκεπής με οξυκόρυφη καμάρα μικρών διαστάσεων, κτίσμα, πιθανόν, του 16ου αιώνα.
Δυτικότερα έχουν ανεγερθεί νεότερα κτίσματα και δύο νεόδμητοι ναοί αφιερωμένοι στα Θεοφάνια και την Ανάσταση. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου αποτελεί ήδη από τον πρώιμο 20ο αιώνα ένα από τα πιο σημαντικά προσκυνήματα της ευρύτερης περιοχής, ιδιαίτερα ως προστάτης των ταξιδιωτών στην Ανατολική Κρήτη.
Ένας θρύλος για τον Άγιο Γεώργιο στο Σεληνάρι λέει ότι κάποτε ένας βοσκός που πήρε ψεύτικο όρκο το χέρι του δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από την εικόνα του Αγίου. Μετά που παραδέχτηκε ότι είπε ψέματα, αμέσως κατάφερε να φύγει.