MyPhotoPics: Valparaíso, Χιλή

Το Valparaíso, Βαλπαραΐσο, είναι πόλη της κεντρικής Χιλής, 276.474,2006, κατοίκων. Είναι πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας, βρίσκεται 110 χιλιόμετρα
βορειοδυτικά της πόλης Σαντιάγκο και είναι γνωστό για τα χρωματιστά του σπίτια, σκαρφαλωμένα στους πολυπληθείς απότομους λόφους και τα εμβληματικά τελεφερίκ. Παρόλο που το Σαντιάγο είναι η επίσημη πρώτευσα της χώρας, στο Valparaíso βρίσκεται το εθνικό κογκρέσο της χώρας.

Είναι ο σημαντικότερος λιμένας της Χιλής καθώς και σπουδαίο πολιτιστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Στην πόλη, που είναι κτισμένη αμφιθεατρικά σε λοφοειδή παρυφάδα των Άνδεων, διαμένει μικρή ελληνική παροικία, ενώ στο τοπικό Πανεπιστήμιο, 'Universidad de Playa Ancha', λειτουργεί κέντρο ελληνικών σπουδών και παραδίδονται μαθήματα νεοελληνικών από το 1997.

Ο κόλπος του Βαλπαραΐσο κατοικήθηκε για πρώτη φορά από τους ινδιάνους Τσάνγκος. Οι Ισπανοί εξερευνητές έφτασαν στην περιοχή το 1536, με τις εντολές του Ντιέγο ντε Αλμάγρο, ο οποίος θεωρείται και ο πρώτος Ευρωπαίος εξερευνητής της Χιλής, και με κυβερνήτη τον Χουάν δε Σααβέδρα, ο οποίος ονόμασε την περιοχή προς τιμή του χωριού του, Βαλπαραΐσο δε Αρρίμπα, στην Κουένκα της Ισπανίας.

Μετά την ανεξαρτησία της Χιλής από την Ισπανία, το Βαλπαραΐσο έγινε το κύριο λιμάνι για το νεοσύστατο ναυτικό της χώρας και αναπτύχθηκε από το διεθνές εμπόριο. Σύντομα έγινε σταθμός για τα πλοία που ταξίδευαν μεταξύ του Ατλαντικού και του Ειρηνικού, από τα Στενά του Μαγγελάνου και το Ακρωτήριο Χορν. Παράλληλα, απέκτησε ιδιαίτερη σημασία κατά την εποχή του χρυσού στην Καλιφόρνια, ως διαμετακομιστικό κέντρο, 1848-1858.

Η χρυσή εποχή της πόλης και του εμπορίου όμως τερματίστηκε με τη διάνοιξη της διώρυγας του Παναμά το 1914, αφού πλέον τα περισσότερα πλοία απέφευγαν τα Στενά του Μαγγελάνου. Το λιμάνι του Βαλπαραΐσο έχασε τη σημασία του και η κίνησή του μειώθηκε σημαντικά.

Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται μία αύξηση της εμπορικής κίνησής του, καθώς αποτελεί το βασικό εξαγωγικό κέντρο της Χιλής προς το διεθνές εμπόριο αλλά και ως σταθμός για μεγάλα εμπορικά πλοία που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από τον Παναμά λόγω μεγέθους.

Το Βαλπαραΐσο, η "αγαπημένη του ωκεανού", όπως ονόμασε την πόλη ο Πάμπλο Νερούντα, αποπνέει ακόμη και σήμερα κάτι από τη χαμένη του δόξα, ως "καρδιά" του θαλάσσιου εμπορίου και της μποέμικης ζωής της Λατινικής Αμερικής, του 19ου αιώνα.

Έχει ξεκινήσει όμως το μεγάλο άλμα προς το μέλλον, ειδικά από το 2003 και μετά, που ανακηρύχθηκε πολιτιστική πρωτεύουσα της Χιλής και που οι ιστορικές συνοικίες της πόλης ανακηρύχθηκαν Παγκόσμια Κληρονομιά από την UNESCO.

Το σπίτι του Πάμπλο Νερούντα που λειτουργεί ως μουσείο σήμερα.