MyPhotoPics: Grand Place, Παλιά Πόλη, Βρυξέλλες, Βέλγιο

Grand Place, η Μεγάλη Πλατεία βρίσκεται στο κέντρο της Παλιάς Πόλης των Βρυξελλών στο Βέλγιο. Είναι μια επιβλητική πλατεία του 15ου αιώνα και μια από τις ωραιότερες πλατείες
του κόσμου. Αποτελεί ένα σύνολο παλαιάς κοσμικής αρχιτεκτονικής με εκπληκτικό διακοσμητικό πλούτο, που εντυπωσιάζει με τις μπαρόκ προσόψεις, τα αετώματα και τα περίτεχνα αγάλματα.

Από το 1998, ανήκει στα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Στο διάβα του χρόνου φιλοξένησε υπαίθριες αγορές και στέγασε συντεχνίες μαστόρων, τεχνιτών και εμπόρων (αρτοποιών, επιπλοποιών, βαρελοποιών, ζυθοποιών, κρεοπωλών, ναυτικών, ζωγράφων κ.α.).

Σήμερα στα άλλοτε κτίρια των συντεχνιών, στεγάζονται πολυτελή εστιατόρια, καφέ, μπιραρίες και καταστήματα με τις ονομαστές σοκολάτες Βελγίου.

Κάθε δύο χρόνια, οι κάτοικοι των Βρυξελλών διακοσμούν την πλατεία με ένα τεράστιο τάπητα από πολύχρωμα λουλούδια και με έξοχα σχέδια.

Την επιβλητική πλατεία κοσμούν, μεταξύ άλλων:

Το Δημαρχείο. Η πρόσοψη κοσμείται με 137 πέτρινα αγάλματα, ακρόπυργους και τοξωτές στοές. Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε το 1401 και οι εργασίες κατασκευής του κτιρίου ολοκληρώθηκαν το 1455. Ο Jan van Ruysbroeck κατασκεύασε το 1449 τον ύψους 96 μέτρων γοτθικό πυργίσκο, στην κορυφή του οποίου έχει τοποθετηθεί το άγαλμα του Αγίου Μιχαήλ, προστάτη της πόλης.

Ο "Οίκος του Βασιλιά" (La Maison du Roi).

Πρωτοχτίστηκε το 1536, αλλά ξανασχεδιάστηκε το 1873. Στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί ως κατοικία των Ισπανών βασιλέων. Σήμερα έχει εγκατασταθεί σ’ αυτό το Μουσείο της Πόλης, όπου εκτίθενται πίνακες του 16ου αιώνα, ταπισερί, γκραβούρες και άλλα έργα τέχνης, καθώς και οι 400 (?)φορεσιές του Μάννεκεν Πις (Manneken Pis).

Το Μάννεκεν Πις «ο μικρός που κατουράει» στην τοπική διάλεκτο, είναι μικρό μπρούτζινο άγαλμα, το οποίο απεικονίζει ένα αγόρι να ουρεί σε ένα σιντριβάνι. Το άγαλμα σχεδιάστηκε από τον Ζερόμ Ντυκεσνόι και τοποθετήθηκε στη θέση του 1618 ή το 1619. Έχει ύψος 61 εκατοστά και βρίσκεται δύο τετράγωνα πίσω από το δημαρχείο. Αποτελεί σύμβολο των Βρυξελλών.

Το Παλάτι των Δουκών της Βραβάντης (La Maison des Ducs de Brabant). Στη νότια πλευρά της πλατείας, αποτελείται από επτά συνεχόμενα συντεχνιακά κτίρια. Σχεδιάστηκε από τον Βίλεμ ντε Μπρούιν (Willem de Bruyn, 1649 - 1719), Επιθεωρητή Δημοσίων Έργων, σε νεοκλασικό ρυθμό με φλαμανδικές προσθήκες. Το συγκρότημα αυτό των κτιρίων πήρε το όνομά του από τις προτομές των δουκών στην πρόσοψή του.

To Πιζόν, (Le Pigeon, 1697). Της συντεχνίας των ζωγράφων, το οποίο επέλεξε ως κατοικία του ο Βικτόρ Ουγκώ κατά τη διάρκεια της εξορίας του το 1852.

«Η Χρυσή Λέμβος» (La Chaloupe d’ Or, 1697). Της συντεχνίας των ραπτών, που κοσμείται στην πρόσοψή του με ένα χρυσό καΐκι και την προτομή του Αγίου Βονιφάτιου.