μια χερσαία λωρίδα.
Διαχωρίζεται από το Τυρρηνικό Πέλαγος από δύο τομπόλς.
Τα τομπόλς είναι
λωρίδες από άμμο ή βότσαλο που ενώνουν ένα νησί με την ηπειρωτική χώρα. Αυτά είναι η Giannella που έχει μήκος 8 χιλιόμετρα προς τον βορρά και την Feniglia που έχει μήκος 7 χιλιόμετρα προς τον νότο που ενώνουν το ακρωτήριο Monte Argentario με την ηπειρωτική επικράτεια.
Είναι μεγάλη, ελώδης, υφάλμυρη λιμνοθάλασσα με καλαμιές και εκτεταμένο υπόστρωμα φυκιών, έχει βλάστηση ανθεκτική στο αλάτι και μια άφθονη πανίδα χωρισμένη από τη θάλασσα με λωρίδα αμμόλοφου.
Ο τόπος είναι σημαντικός για πολλά είδη υδρόβιων μεταναστευτικών πτηνών που φωλιάζουν τον χειμώνα, ενώ τα πουλιά υπερβαίνουν τα 10.000 άτομα. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες περιλαμβάνουν την εμπορική αλιεία, τον οικοτουρισμό και το κυνήγι.
Ήταν ένας αρχαίος οικισμός των Ετρούσκων, που το 280 π.Χ. πέρασε υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων. Τον Μεσαίωνα ήταν στην κατοχή της οικογένειας Aldobrandeschi, μέχρι τον 14ο αιώνα, που κατακτήθηκε από την πόλη Orvieto. Μετά από πολλούς αγώνες με την Orsini του Pitigliano και Orvieto, στους επόμενους αιώνες κατελήφθει από τη Σιενέζικη Δημοκρατία. Στα μέσα του 16ου αιώνα ήταν μέρος της Πολιτείας των Προέδρων, μιας ισπανικής κατοχής, που έγινε η πρωτεύουσά της.
Πολιορκήθηκε από τους Γάλλους κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Ισπανικού Πολέμου 1635-1659. Αποτελούσε τμήμα του Μεγάλου Δουκάτου της Τοσκάνης μέχρι το 1860, όταν προσχώρησε στο νεοσυσταθέν Βασίλειο της Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η δεύτερη μοίρα της Γερμανικής Πολεμικής Αεροπορίας του Embarked Air Group 196 χρησιμοποίησε τη λιμνοθάλασσα ως βάση για πλωτά αεροπλάνα.
Τα κύρια μνημεία και αξιοθέατα είναι:
ο καθεδρικός ναός της Santa Maria del Fiore
η Piazza del Plebiscito
το δημαρχείο, στην Πλατεία του Έρωτα
η πλατεία Mario Cortesini
το Φράγμα
ο ισπανικός μύλος
η είσοδος στην πόλη, Πόρτα Μεντίνα Κοίλι
MyPhotoPics