Μαρούλα, η κόρη της Λήμνου, Ελλάς

Στον Κότσινα έναν από τους ιστορικότερους οικισμούς της Λήμνου, Ελλάδα, γεννήθηκε το έτος  1460 η πιο γνωστή για τον ηρωισμό της Λημνιά, η Μαρούλα, κόρη του Ισίδωρου και της Ευφροσύνης Κομνηνού. Σύμφωνα με την παράδοση ο πατέρας της κατείχε εξέχουσα θέση στη μικρή κοινωνία και ήταν ο πλούσιος προστάτης του οικισμού, ο οποίος τότε άκμαζε και διέθετε ένα από τα μεγαλύτερα Φρούρια του νησιού.
Την 21η Μαΐου 1478 τη μέρα που οι κάτοικοι πανηγύριζαν τη γιορτή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης, ο Σουλεϊμάν έφτασε εκεί και άρχισε μια μάχη. Η μάχη ήταν συγκλονιστική και η αντίσταση των Ελλήνων και των Βενετών για την υπεράσπιση του φρουρίου, παροιμιώδης. Στη μάχη ο πατέρας της Μαρούλας σκοτώθηκε και η ηρωίδα θρηνούσε για το χαμό του. 
Όταν όμως κατάλαβε ότι οι απώλειες άρχισαν να λυγίζουν τη θέληση των πολιορκημένων, σήκωσε ψηλά το αιματοβαμμένο ξίφος του πατέρα της, που λίγο πριν είχε ξεψυχήσει και ρίχτηκε στη μάχη με αυτοθυσία. Η Μαρούλα πολέμησε με αξιοθαύμαστη τόλμη και κατάφερε να απωθήσει τον Τούρκο κατακτητή, γράφοντας το όνομά της με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία του νησιού. 
Στο λιμανάκι του Κότσινα δεσπόζει σήμερα (από το έτος 1969) καμαρωτά και αγέρωχα το επιβλητικό μπρούτζινο άγαλμα της θρυλικής ηρωίδας στον προαύλιο χώρο του Ιερού ναού Ζωοδόχου Πηγής, στο λόφο όπου άλλοτε δέσποζε το απόρθητο φρούριο του Κότσινα. Έχει ύψος τρία μέτρα και βάρος τριακόσια κιλά.

Ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς γράφει στο ποίημά του «Η κόρη της Λήμνου»: «Η Μάρω, το αρχοντικό κορμί, της Λήμνου η κόρη, ξέρεις πως μόλις άψυχο της φέραν το κορμί του, επήρε την ασπίδα του κι εζώσθη το σπαθί του».
              MyPhotoPics