To "Φανάρι του Διογένη" στο Σίδνεϊ, Αυστραλία

Τον Βασιλικό βοτανικό κήπο του Σίδνεϊ, ανάμεσα στα ανθισμένα παρτέρια, κάτω από τα πανύψηλα δέντρα και κοντά στη θάλασσα εδώ και εβδομήντα χρόνια κοσμεί ένα
ολόιδιο, πιστό αντίγραφο του μνημείου του Λυσικράτους ή το "Φανάρι του Διογένη", όπως αποκαλείται.
Ο sir John Young, ο προτελευταίος, πριν από τον Γλάδστωνα, Εγγλέζος ύπατος αρμοστής των Ιονίων Νήσων, έφυγε από την Κέρκυρα το 1869, και το 1870 ήλθε στο Σίδνεϊ ως κυβερνήτης της Νέας Νοτίου Ουαλίας. ΄Ηταν λάτρης της Ελληνικής αρχαιότητας κι είχε μαζί του την τετράτομη μελέτη του 1762 των James Stuart και Nicholas Revett "The Antiquities of Athens". 

O Young και ο πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας, sir James Martin, έγιναν φίλοι και τα βιβλία του Young χρησιμοποιήθηκαν από τον μάστορα του Martin στη δημιουργία της κόπιας του Μνημείου του Λυσικράτους στον κήπο του. Το 1943, ο κήπος του Martin έγινε πολεμικό ναυπηγείο. 

Το μνημείο, όμως, διασώθηκε και μεταφέρθηκε στον Βοτανικό Κήπο από τον τότε φιλέλληνα υπουργό Παιδείας, Clive Evatt.
΄Ισως δεν ήταν τυχαίο ότι το σημείο όπου ορθώνεται σήμερα το αυστραλιανό αντίγραφο ήταν για τους Αυστραλούς Αβορίγινες τόπος ιερών θεατρικών τελετουργιών. Εκεί χόρευαν τον χορό του καγκουρό, εξευμενίζοντας τους θεούς πριν φύγουν για κυνήγι.

Με το πέρασμα του χρόνου και με την αρμύρα της θάλασσας προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές στον ψαμμίτη του κτίσματος. Ένα ζευγάρι ομογενών ο Γιάννης και η Πατρίτσια Αζαρία το παρατήρησαν και πήραν την απόφαση να παλέψουν για να το αποκαταστήσουν. 

Έτσι, κατάφεραν με τη βοήθεια της κυβέρνησης και μια
πετυχημένη εκστρατεία χρηματοδότησης, στην οποία συμμετείχε γενναία η ελληνική ομογένεια, να συγκεντρώσουν τα χρήματα και το μνημείο αποκαταστάθηκε όπως του άξιζε, αισθητικά και ιστορικά. 

             MyPhotoPics