Η ακακία Κωνσταντινούπολης, (Albizzia julibrissim, Fabaceae), είναι φυλλοβόλο καλλωπιστικό δέντρο με καταγωγή από τις νοτιοδυτικές και ανατολικές περιοχές
της Ασίας. Ανήκει στο γένος Albizzia και όχι στο γένος Acacia που ανήκουν οι άλλες ακακίες.
Στην Ελλάδα είναι γνωστή ως Ακακία Κωνσταντινουπόλεως γιατί πιστεύεται ότι το δέντρο αυτό πρωτοήρθε στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα στην Τοσκάνη, από την Κωνσταντινούπολη. Ακόμα είναι γνωστή και σαν ακακία η ροδομέταξη εξαιτίας της χαρακτηριστικής μορφής των λουλουδιών της. Άλλωστε το όνομα του είδους της «julibrissim» έχει περσική προέλευση και δηλώνει τα «μεταξένια άνθη» της.
Αναπτύσσεται γρήγορα, φτάνει σε ύψος και διάμετρο 4-10 μέτρα. Ο φλοιός του δέντρου έχει γκρίζο χρώμα και σχετικά ανώμαλη επιφάνεια. Το φύλλωμα δεν είναι πολύ πυκνό αλλά έχει ιδιαίτερη μορφή χάρη στα διπλά σύνθετα φύλλα του. Κάθε σύνθετο φύλλο αποτελείται από 8-20 ζεύγη σύνθετων φυλλαρίων και κάθε σύνθετο φυλλάριο, από 15-30 ζεύγη μικρά φυλλάρια.
Τα άνθη αναπτύσσονται πολλά μαζί σχηματίζοντας κεφαλές. Δεν έχουν πέταλα κι αυτό που φαίνεται από το άνθος είναι οι μεγάλοι και λεπτοί στήμονες που έχουν μήκος 2-3 εκατοστά και χρώμα λευκοκίτρινο και ρόδινο. Οι στήμονες μοιάζουν με θυσάνους από μεταξένιες κλωστές.
Είναι ελαφρώς αρωματικά και προσελκύουν μέλισσες, πεταλούδες και άλλα έντομα. Ανθίζει όλο το καλοκαίρι από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο. Μετά την ανθοφορία τα άνθη μετατρέπονται σε καρπούς που μοιάζουν με ξεραμένα φασολάκια (χέδροπες) και περιέχουν 10-20 σπόρους.
Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος και μπορεί να επιβιώσει ακόμα και σε αλατούχα εδάφη. Αντέχει στην ξηρασία αλλά αναπτύσσεται καλύτερα όταν δέχεται πότισμα ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Για τη φύτευσή της προτιμότερα είναι τα ηλιόλουστα σημεία αλλά μπορεί να αναπτυχθεί και στην ημισκιά.
Δεν χρειάζεται προστασία από το κρύο του χειμώνα, καθώς αντέχει σε θερμοκρασίες μέχρι -20οC.
της Ασίας. Ανήκει στο γένος Albizzia και όχι στο γένος Acacia που ανήκουν οι άλλες ακακίες.
Στην Ελλάδα είναι γνωστή ως Ακακία Κωνσταντινουπόλεως γιατί πιστεύεται ότι το δέντρο αυτό πρωτοήρθε στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα στην Τοσκάνη, από την Κωνσταντινούπολη. Ακόμα είναι γνωστή και σαν ακακία η ροδομέταξη εξαιτίας της χαρακτηριστικής μορφής των λουλουδιών της. Άλλωστε το όνομα του είδους της «julibrissim» έχει περσική προέλευση και δηλώνει τα «μεταξένια άνθη» της.
Αναπτύσσεται γρήγορα, φτάνει σε ύψος και διάμετρο 4-10 μέτρα. Ο φλοιός του δέντρου έχει γκρίζο χρώμα και σχετικά ανώμαλη επιφάνεια. Το φύλλωμα δεν είναι πολύ πυκνό αλλά έχει ιδιαίτερη μορφή χάρη στα διπλά σύνθετα φύλλα του. Κάθε σύνθετο φύλλο αποτελείται από 8-20 ζεύγη σύνθετων φυλλαρίων και κάθε σύνθετο φυλλάριο, από 15-30 ζεύγη μικρά φυλλάρια.
Τα άνθη αναπτύσσονται πολλά μαζί σχηματίζοντας κεφαλές. Δεν έχουν πέταλα κι αυτό που φαίνεται από το άνθος είναι οι μεγάλοι και λεπτοί στήμονες που έχουν μήκος 2-3 εκατοστά και χρώμα λευκοκίτρινο και ρόδινο. Οι στήμονες μοιάζουν με θυσάνους από μεταξένιες κλωστές.
Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος και μπορεί να επιβιώσει ακόμα και σε αλατούχα εδάφη. Αντέχει στην ξηρασία αλλά αναπτύσσεται καλύτερα όταν δέχεται πότισμα ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Για τη φύτευσή της προτιμότερα είναι τα ηλιόλουστα σημεία αλλά μπορεί να αναπτυχθεί και στην ημισκιά.
Δεν χρειάζεται προστασία από το κρύο του χειμώνα, καθώς αντέχει σε θερμοκρασίες μέχρι -20οC.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που έχει υποστεί επεξεργασία σε ζεστό νερό για 24 ώρες. Η σπορά γίνεται τον Φεβρουάριο με Μάρτιο.
Ένας ακόμα τρόπος πολλαπλασιασμού είναι ο εμβολιασμός της πάνω σε κοινή ακακία. Ιδανική περίοδος για να μεταφυτευτεί στην τελική της θέση στον κήπο είναι κατά τη διάρκεια του χειμώνα, από το Νοέμβριο μέχρι τον Μάρτιο.
MyPhotoPics
Ένας ακόμα τρόπος πολλαπλασιασμού είναι ο εμβολιασμός της πάνω σε κοινή ακακία. Ιδανική περίοδος για να μεταφυτευτεί στην τελική της θέση στον κήπο είναι κατά τη διάρκεια του χειμώνα, από το Νοέμβριο μέχρι τον Μάρτιο.