πάντα κατοικημένη. Οι άντρες της, οι Σκυρίτες, θεωρούνταν και ήταν επίλεκτοι πολεμιστές. Ο δρυμός έχει μια συγκινητική ιστορία, μιας και ακολούθησε τον ηρωισμό των ανθρώπων.
Μέχρι την επανάσταση ήταν άθικτος, με αιωνόβιες δρύες και βαθύσκιωτες ρεματιές. Στα χρόνια της επανάστασης ξέσπασε πάνω του το μένος του πολέμου. Μεγάλες πυρκαγιές πλήγωσαν το αιώνιο δάσος. Και το ανάστησε η φροντίδα και η μέριμνα των ανθρώπων.
Οι κάτοικοι της Βλαχοκερασιάς, της Κερασιάς και των άλλων χωριών άρχισαν στις αρχές του 20ου αιώνα να αναδασώνουν το λαβωμένο δάσος. Με προσωπικό μόχθο, με συμμετοχή των σχολείων. Μέχρι που ένας άοκνος δασολόγος, ο Αναστάσιος Στεφάνου ανέλαβε επιστημονικά και μεθοδικά να το φέρει στο πρώτο του μεγαλείο.
Με καστανιές και μαύρη πεύκη δημιουργήθηκε ένας πρότυπος δρυμός, ένα μνημείο συνεργασίας του ανθρώπου με τη φύση. Σήμερα απλώνεται σε κοντά 50.000 στρέμματα και ζωοδοτεί ένα πλούσιο οικοσύστημα.
