Χριστόφορο Κολόμβο, με σχέδια του Σκωτσέζου αρχιτέκτονα JL Gleave ο οποίος κέρδισε σε διαγωνισμό μεταξύ 455 συμμετεχόντων από 48 χώρες, που πραγματοποιήθηκε στη Βραζιλία το 1931. Το 1948 εγκαινιάστηκαν τα θεμέλια του μνημείου.Μετά το 1948 λόγω πολιτικών
καταστάσεων σταμάτησε η κατασκευή μέχρι το 1986. Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του Joaquín Balaguer, η κατασκευή συνεχίστηκε υπό την επίβλεψη του Δομινικανού αρχιτέκτονα Teófilo Carbonell και εγκαινιάστηκε το 1992 με την ευκαιρία της 500ης επετείου από την ανακάλυψη της Αμερικής από τους Ευρωπαίους.
Σύμφωνα με τις αρχές της Δομινικανής Δημοκρατίας, τα οστά του Χριστόφορου Κολόμβου βρίσκονται στον φάρο όπου υπάρχει το μαυσωλείο του. Επίσης στεγάζεται ένα μουσείο που παρουσιάζει αντικείμενα, όπως ένα σκάφος από την Κούβα, κοσμήματα της εποχής κλπ. Υπάρχουν επίσης αίθουσες για εκθέσεις από διάφορες χώρες του κόσμου και αίθουσες συνεδριάσεων.
Είναι ένα μνημείο σε σχήμα σταυρού, κατασκευασμένο από οπλισμένο σκυρόδεμα. Οι διαστάσεις του είναι 210 μέτρα μήκος και 59 μέτρα ύψος.
Υπάρχουν 157 ακτίνες φωτός που εκπέμπονται προς τον ουρανό από το κτίριο με μια περιστρεφόμενη δοκό, οι οποίες είναι ορατές πολλά χιλιόμετρα μακριά και προβάλλουν σταυρόσχημες ακτίνες φωτός. Η αρχιτεκτονική του μνημείου αντιπροσωπεύει τον εκχριστιανισμό της Αμερικής.
Υπάρχουν 157 ακτίνες φωτός που εκπέμπονται προς τον ουρανό από το κτίριο με μια περιστρεφόμενη δοκό, οι οποίες είναι ορατές πολλά χιλιόμετρα μακριά και προβάλλουν σταυρόσχημες ακτίνες φωτός. Η αρχιτεκτονική του μνημείου αντιπροσωπεύει τον εκχριστιανισμό της Αμερικής.