Θεωρείται το σημείο διαχωρισμού ανάμεσα στην Θάλασσα της Τασμανίας στα δυτικά και του Ειρηνικού Ωκεανού στα ανατολικά. Από το φάρο μπορείτε να παρακολουθήσετε τον παλιρροϊκό αγώνα, καθώς οι δύο θάλασσες συγκρούονται δημιουργώντας καθίζηση των νερών στις ακτές.
Οι Māori αναφέρονται σε αυτό ως συνεδρίαση της Te Moana-a-Rehua, "η θάλασσα της Rehua" με την Te Tai-o-Whitirea, "η θάλασσα της Whitirea", Rehua και Whitirea είναι ένα αρσενικό και ένα θηλυκό.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, τα πνεύματα των νεκρών ταξίδευαν προς το ακρωτήριο Reinga στο ταξίδι τους στη μετά θάνατον ζωή για να πηδήξουν από το ακρωτήριο, να ανεβούν τις ρίζες του 800 ετών δέντρου pohutukawa και να κατέβουν στον κάτω κόσμο για να επιστρέψουν στην παραδοσιακή πατρίδα τους, Hawaiki, χρησιμοποιώντας το μονοπάτι "Te Ara Wairua".
Στο ακρωτήριο Reinga αποχωρούν από την στεριά. Στρέφουν το βλέμμα τους στιγμιαία προς τα νησιά Three Kings για μια τελευταία ματιά πίσω προς τη γη και συνεχίζουν το ταξίδι τους.
Ο φάρος στο ακρωτήριο Reinga χτίστηκε το 1941 και το πρώτο άναμμα έγινε τον Μάϊο του ίδιου έτους, αντικαθιστώντας ένα φάρο που βρίσκεται στο κοντινό νησί Motuopao, που είχε χτιστεί το 1879.
Το 1987, ήταν πλήρως αυτοματοποιημένος κι οι φαροφύλακες αποσύρθηκαν. Το προηγούμενο 1000 watt φως έχει αντικατασταθεί με ένα των 50 watt που αναβοσβήνει διαρκώς στον φάρο. Όπως τα περισσότερα μέρη της Νέας Ζηλανδίας έτσι και εδώ το κλίμα είναι πολύ ήπιο με πολλές βροχοπτώσεις και μικρή διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των εποχών.
Το σημείο συνάντησης των δύο θαλασσών
.JPG)
ΜyPhotoPics
