βρίσκεται στον Δήμο Ανδρίτσαινας, Ηλεία, Ελλάς και είναι κτισμένη από τον 12ο αιώνα μ.Χ. σε απόκρημνο βράχο, πάνω ακριβώς από το φαράγγι του Τρίτωνα ποταμού, παραπόταμου του Αλφειού.
ονομασίας της μονής: είτε προέρχεται από το «σεπτός», ρηματικό επίθετο του σέβομαι, είτε από το σλαβικό «sopot» που σημαίνει καταρράκτης.
Η μονή ιδρύθηκε περίπου το 1150 μ.Χ. και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τη περίοδο του Βυζαντίου, αλλά και της Φραγκοκρατίας. Μεγάλη ήταν η συνεισφορά της Ιεράς Μονής Σεπετού στους πιστούς της περιοχής τα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας.
Eπίσης μεγάλη η προσφορά της στην Ελληνική Επανάσταση. Το κρυφό σχολειό, που λειτουργούσε ως το 1821 τροφοδότησε τον τόπο με πολλούς πατριώτες, γνωστούς και άξιους καπετάνιους της Επανάστασης.
Στην εικόνα της Παναγίας πολλοί ήταν οι αγωνιστές που έδωσαν τον όρκο «Λευτεριά ή Θάνατος», ανάμεσά τους και ο πρωτοφιλικός Αλέξης
Οικονόμου.
Στις 23 Αυγούστου 1915, ημέρα που πανηγυρίζει η μονή, εκδηλώθηκε φωτιά, που αποτέφρωσε το Καθολικό και αρκετά κειμήλια. Μόνο η εικόνα της Παναγιάς της Σεπετιώτισσας, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά, σώθηκε από τις φλόγες.
Η μονή ανακαινίστηκε μετά την πυρκαγιά και πήρε τη σημερινή της μορφή. Στους θησαυρούς της μονής περιλαμβάνονται πολλές ακόμα αξιόλογες εικόνες, που κοσμούν το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο του ναού.
Νέα φωτιά πρόσφατα, το 2007, κατέκαψε πάλι τον περιβάλλοντα χώρο της μονής. Η μονή πανηγυρίζει στην Απόδοση της Εορτής της Κοιμήσως της Θεοτόκου και σήμερα έχουν μείνει μόνο τρεις μοναχές.
