Βυζαντινά Ξωκλήσια Μάνης, Πελοπόννησος, Ελλάς

ΠΑΝΑΓΙΑ Η  ΑΓΗΤΡΙΑ ή Παναγία η Οδηγήτρια. Οι Μανιάτες τη λένε Αγήτρια. Είναι ένα από τα πιο όμορφα  
βυζαντινά ξωκλήσια. Χτισμένο σε μια κοφτή ορθοπλαγιά στους γκρεμούς του Μεζαλίμονα,  του πρώτου κόλπου δυτικά από το Τηγάνι, στέκεται σχεδόν πάντα στη σκιά, αθέατη τριγυρισμένη από σκίνους και φλόμους.
Ναός βυζαντινός σταυροειδής με τρούλο, ιδιαίτερος, με υπέροχα μαρμάρινα ανάγλυφα, κίονες και σκαλιστά μοτίβα πουλιών στο πάτωμα. κτισμένος δίπλα σε σπήλαιο (ο νότιος τοίχος) χρονολογείται στα 1200 μ.Χ. Οι αγιογραφίες, ξεθωριασμένες πλέον. Οι παλαιότερες της Δευτέρας Παρουσίας & της Δέησης στο νάρθηκα και κάποιες άλλες λίγες στο ιερό. Γιορτάζει 23 Αυγούστου.
ΒΛΑΧΕΡΝΑ
Στον όρμο του Μεζάπου, νότια του οικισμού (υπάρχει βατός δρόμος και για αυτοκίνητο)  αναπάντεχο δώρο για τον επισκέπτη η Βυζαντινή εκκλησία του 12ου αι. μέσα σ’ ένα δύσβατο αλλά επιβλητικό τοπίο, δίπλα σ’ έναν Πύργο και μπροστά από τα γαλαζόθωρα νερά. Ο περικαλλής ναός διατηρεί ακόμη μερικές από τις θαυμαστές τοιχογραφίες του που διαλαλούν την αίγλη του.




AΓΙΟΣ ΣΩΤΗΡ
 

Βυζαντινός ναός του 11ου αιώνα  με  οκταγωνικό τρούλο. Παρουσιάζει πλούσιο διάκοσμο με περίτεχνες τοιχογραφίες όπως του Προδρόμου, του Αγ. Γεωργίου και πολλών άλλων Αγίων. 


ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ
Οι Άγιοι Θεόδωροι, στο χωριό Βάμβακας, αποτελούν αντιπροσωπευτικό αρχιτεκτονικό δείγμα της Ελλαδικής σχολής στη Μάνη και είναι η μόνη ακριβώς χρονολογημένη (1075) εκκλησία της εποχής αυτής.  Διαθέτει αριστουργηματικά μαρμάρινα υπέρθυρα.
AΙ-ΣΙΔΕΡΟΣ 
Βρίσκεται έξω από το χωριό Πύργος, αριστερά από το δρόμο που οδηγεί στα σπήλαια Διρού. Μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός, εσωτερικών διαστάσεων 5.20Χ3.10μ είναι κτισμένος με ακατέργαστους λίθους και συνδετικό κονίαμα. Στο κτιστό τέμπλο και στις πλευρές του ναού διατηρούνται ίχνη τοιχογραφιών. Στο νότιο τμήμα του τέμπλου παριστάνεται ένθρονος ο Χριστός. Στη βόρεια πλευρά του τέμπλου εικονίζονται η Θεοτόκος και άλλη μία μορφή.
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
H εκκλησία του Αγίου Νικολάου (13ος – 14ος αιώνας), βρίσκεται ανάμεσα στα Καλλιανέϊκα και τους Δολούς. Ανήκει στον τύπο του σταυρεπίστεγου, ένα από τα πρωϊμότερα παραδείγματα αυτού στη Μεσσηνιακή Μάνη και ανάγεται στη παλαιολόγεια περίοδο, η τελευταία αναλαμπή του Βυζαντίου.


Στο εσωτερικό του σώζονται αποσπασματικά τοιχογραφίες της
όψιμης μεταβυζαντινής περιόδου. Λείψανα παλαιότερης φάσης τοιχογράφησης είναι επίσης εμφανή.

MyPhotoPics