Περού bufo Colorado. Έχoυν συγγένεια
πρώτου βαθμού με τα δελφίνια και τις φάλαινες και είναι το μεγαλύτερο δελφίνι του γλυκού νερού. Τρέφονται με μαλακόστρακα, γατόψαρα, πιράνχας και ψάρια που ψαρεύουν στα θολά νερά.
Μπορούν να κυνηγήσουν το ίδιο καλά, και την μέρα και την νύχτα, γιατί το σόναρ τους τα διευκολύνει στην ανίχνευση των διαφόρων εμποδίων. Διαφέρουν αρκετά με τα κοινά δελφίνια των ωκεανών. Πρώτα από όλα είναι μεγαλύτερα από τα κοινά δελφίνια. Τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Αντί για ραχιαίο πτερύγιο έχουν μια καμπύλη. Επίσης η ουρά τους είναι μεγαλύτερη. Ο εγκέφαλός τους είναι 40% μεγαλύτερος από του ανθρώπου! Το ρύγχος τους είναι μεγαλύτερο για να πιάνουν ποιο εύκολα τα γλιστερά ψάρια και μπορεί να γυρίσει το κεφάλι του έως 180 μοίρες!
Το χρώμα τους είναι ανοιχτό ροζ λόγο των τροφών που τρώει, με γκριζωπά κομμάτια που εναλλάσσονται αρμονικά και το κάνουν να δείχνει υπέροχο! Το θηλυκό γεννά ένα μωρό κάθε χρόνο, μετά από 9 έως 12 μήνες κύηση, την περίοδο της πλημμύρας (από Μάρτιο έως Απρίλιο). Η διάρκεια ζωής τους είναι άγνωστη, αλλά εκτιμάτε ότι ζουν 15 με 17 χρόνια. Κατοικούν στον Αμαζόνιο, κάτω από τα θολά νερά του, καθώς και στους παραπόταμούς του, που διατρέχουν μεγάλο μέρος της νότιας Αμερικής.
ρίχνουν στον Αμαζόνιο χημικές ουσίες που καταστρέφουν όλο το οικοσύστημα και μαζί με αυτό, το ροζ δελφίνι.
Επίσης οι ψαράδες τα σκοτώνουν και τα χρησιμοποιούν για δόλωμα στα γατόψαρα! Ένας άλλος μεγάλος κίνδυνος είναι τα δίχτυα που είναι απλωμένα στον Αμαζόνιο. Τα ροζ δελφίνια πιάνονται και πνίγονται, γιατί δεν μπορούν να ανέβουν στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν. Ακόμη ένας κίνδυνος είναι τα διάφορα πλοιάρια που κάνουν τεράστια φασαρία, με αποτέλεσμα να μπερδεύουν τα ροζ δελφίνια και να εξοκείλουν στην όχθη.