Το όνομα που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της πόλης, Ναβαταίοι ή Ναμπάτου όπως αποκαλούνταν οι Μεσοποτάμιοι λαοί, ήταν Ράκμου, που σημαίνει "Βράχος με χρωματιστές
ραβδώσεις". Σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα ιστορικό του 4ου αιώνα π.Χ., τον Ιερώνυμο από την Καρδία, το όνομα Πέτρα δόθηκε από τους Έλληνες εμπόρους επειδή οι κάτοικοι της πόλης γιόρταζαν την εποχή της άνοιξης μια θεότητα στην οποία προσέφεραν διάφορα αγαθά, ως θυσία, πάνω σε μια μεγάλη πέτρα. Η μεγάλη αυτή πέτρα βρίσκεται νοτιοδυτικά της αρχαίας πόλης και σήμερα ονομάζεται Ουμ-αλ-Μπιγιάρα.
Όλη η πόλη της Πέτρας είναι λαξευμένη πάνω σε μαλακά ψαμμιτικά πετρώματα και αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο ενός αξιοθαύμαστου πολιτισμού. Η αρχιτεκτονική της πόλης έχει έντονη την επίδραση των Ελλήνων και των Ρωμαίων, ειδικά των τελευταίων που αφού την κατέκτησαν ήθελαν να αφήσουν το στίγμα της εξουσίας τους και σε αυτή τη γωνία της αυτοκρατορίας τους.
Τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια είναι το θησαυροφυλάκιο ή αλλιώς Χαζνέ Φαραούν με μια πρόσοψη ύψους 40 μέτρων, το Μοναστήρι, το ρωμαϊκό θέατρο χωρητικότητας 15000 ατόμων, τα λουτρά, ο εμπορικός δρόμος, ο βασιλικός τάφος της Υδρίας, ο τάφος του Ρωμαίου στρατιώτη, η πέτρα Ουμ-αλ-Μπιγιάρα που τοποθετούσαν τις προσφορές τους οι Ναβαταίοι για να λατρέψουν την άνοιξη, το δρόμο Σικ που αποτελεί το πέρασμα για να μπει κανείς στην πόλη της Πέτρας με τοίχους ύψους 50 μέτρων και τέλος τη μεγάλη τελετουργική πλατεία Ζιμπ Ατούφ με δυο οβελίσκους ύψους 6 μέτρων αφιερωμένους στους Αλ-Ούτσα και Ντουσχάρα που ταυτίζονταν με την Αφροδίτη και το Δια αντίστοιχα.
Η αρχαία πόλη της Πέτρας θεωρείται ένας από τους εθνικούς θησαυρούς και το πιοδιάσημο τουριστικό αξιοθέατο της Ιορδανίας. Η Πέτρα βρίσκεται περίπου 3 ώρες νότια του Αμμάν και αποτελεί την κληρονομιά των Ναβαταίων, ενός πολυμήχανου Αραβικού λαού, που είναι εγκαταστημένος στη Νότια Ιορδανία για περισσότερα από 2.000 χρόνια .
Αυτό που κάνει την Πέτρα ιδιαίτερα ελκυστική είναι η θέση της, στο βάθος ενός στενού φαραγγιού χαραγμένου μέσα στην έρημο. Από την είσοδο ο επισκέπτης διασχίζει ένα εντυπωσιακό φαράγγι, μια απέραντη χαράδρα μήκους ενός χιλιομέτρου χωμένη μέσα στους χρωματιστούς θεόρατους βράχους που φθάνουν μέχρι και τα 100 μέτρα ύψος. φτιαγμένους από την πολύχρωμη άμμο της ερήμου.
ραβδώσεις". Σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα ιστορικό του 4ου αιώνα π.Χ., τον Ιερώνυμο από την Καρδία, το όνομα Πέτρα δόθηκε από τους Έλληνες εμπόρους επειδή οι κάτοικοι της πόλης γιόρταζαν την εποχή της άνοιξης μια θεότητα στην οποία προσέφεραν διάφορα αγαθά, ως θυσία, πάνω σε μια μεγάλη πέτρα. Η μεγάλη αυτή πέτρα βρίσκεται νοτιοδυτικά της αρχαίας πόλης και σήμερα ονομάζεται Ουμ-αλ-Μπιγιάρα.
Όλη η πόλη της Πέτρας είναι λαξευμένη πάνω σε μαλακά ψαμμιτικά πετρώματα και αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο ενός αξιοθαύμαστου πολιτισμού. Η αρχιτεκτονική της πόλης έχει έντονη την επίδραση των Ελλήνων και των Ρωμαίων, ειδικά των τελευταίων που αφού την κατέκτησαν ήθελαν να αφήσουν το στίγμα της εξουσίας τους και σε αυτή τη γωνία της αυτοκρατορίας τους.
Τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια είναι το θησαυροφυλάκιο ή αλλιώς Χαζνέ Φαραούν με μια πρόσοψη ύψους 40 μέτρων, το Μοναστήρι, το ρωμαϊκό θέατρο χωρητικότητας 15000 ατόμων, τα λουτρά, ο εμπορικός δρόμος, ο βασιλικός τάφος της Υδρίας, ο τάφος του Ρωμαίου στρατιώτη, η πέτρα Ουμ-αλ-Μπιγιάρα που τοποθετούσαν τις προσφορές τους οι Ναβαταίοι για να λατρέψουν την άνοιξη, το δρόμο Σικ που αποτελεί το πέρασμα για να μπει κανείς στην πόλη της Πέτρας με τοίχους ύψους 50 μέτρων και τέλος τη μεγάλη τελετουργική πλατεία Ζιμπ Ατούφ με δυο οβελίσκους ύψους 6 μέτρων αφιερωμένους στους Αλ-Ούτσα και Ντουσχάρα που ταυτίζονταν με την Αφροδίτη και το Δια αντίστοιχα.
Η αρχαία πόλη της Πέτρας θεωρείται ένας από τους εθνικούς θησαυρούς και το πιοδιάσημο τουριστικό αξιοθέατο της Ιορδανίας. Η Πέτρα βρίσκεται περίπου 3 ώρες νότια του Αμμάν και αποτελεί την κληρονομιά των Ναβαταίων, ενός πολυμήχανου Αραβικού λαού, που είναι εγκαταστημένος στη Νότια Ιορδανία για περισσότερα από 2.000 χρόνια .