Το λίτσι (Litchi chinensis), ανήκει στην οικογένεια των Sapindaceae. Το δέντρο έχει αργή ανάπτυξη, φτάνει τα 9 – 30 μέτρα ύψος και
είναι αειθαλές. Τα άνθη είναι μικρά και χωρίς πέταλα, μεγαλώνουν σε βλαστάρια που φτάνουν μέχρι 75 εκατοστά μήκος και δίνουν φρούτα κόκκινου συνήθως χρώματος.
Τα περισσότερα είναι αρωματικά, οβάλ, στρόγγυλα ή σε σχήμα καρδιάς και έχουν πλάτος περίπου 2,5 εκατοστά και μήκος 4. Το περίβλημά του είναι λεπτό, δερματώδες, σκληρό και συχνά γεμάτο με πολλά μικρά εξογκώματα (θυμίζει πολύ στην όψη το κούμαρο). Όταν τα φρούτα είναι φρέσκα το περίβλημα αυτό αφαιρείται πολύ εύκολα.
Η σάρκα είναι χυμώδης, παχιά, γυαλιστερή και διάφανη προς λευκή ή ροζέ. Έχει υπόξινη γεύση και διακριτό άρωμα. Στο κέντρο της υπάρχει ένα σπέρμα συνήθως μικρότερο από 2 εκατοστά, σκληρό και γυαλιστερό.
Προέρχεται από την νότια Kίνα αλλά σήμερα καλλιεργείται σε όλο σχεδόν τον κόσμο (στα θερμά κλίματα). Υπάρχουν περίπου 15 διαφορετικές ποικιλίες (No Mai Tsze, Kwa Iuk, Kwai Mi, Hsiang li, His Chio tsu, Ha kip κ.α.). Περιέχουν ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, νάτριο, κάλιο, θιαμίνη, βιταμίνη C κ.α.
είναι αειθαλές. Τα άνθη είναι μικρά και χωρίς πέταλα, μεγαλώνουν σε βλαστάρια που φτάνουν μέχρι 75 εκατοστά μήκος και δίνουν φρούτα κόκκινου συνήθως χρώματος.
Τα περισσότερα είναι αρωματικά, οβάλ, στρόγγυλα ή σε σχήμα καρδιάς και έχουν πλάτος περίπου 2,5 εκατοστά και μήκος 4. Το περίβλημά του είναι λεπτό, δερματώδες, σκληρό και συχνά γεμάτο με πολλά μικρά εξογκώματα (θυμίζει πολύ στην όψη το κούμαρο). Όταν τα φρούτα είναι φρέσκα το περίβλημα αυτό αφαιρείται πολύ εύκολα.
Η σάρκα είναι χυμώδης, παχιά, γυαλιστερή και διάφανη προς λευκή ή ροζέ. Έχει υπόξινη γεύση και διακριτό άρωμα. Στο κέντρο της υπάρχει ένα σπέρμα συνήθως μικρότερο από 2 εκατοστά, σκληρό και γυαλιστερό.
Προέρχεται από την νότια Kίνα αλλά σήμερα καλλιεργείται σε όλο σχεδόν τον κόσμο (στα θερμά κλίματα). Υπάρχουν περίπου 15 διαφορετικές ποικιλίες (No Mai Tsze, Kwa Iuk, Kwai Mi, Hsiang li, His Chio tsu, Ha kip κ.α.). Περιέχουν ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, νάτριο, κάλιο, θιαμίνη, βιταμίνη C κ.α.
Τρώγονται φρέσκα σαν επιδόρπιο ή σε φρουτοσαλάτες. Μπορούν να γεμιστούν με τυρί cottage και να σερβιριστούν σαν σαλάτα μαζί με ξηρούς καρπούς. Επίσης γεμίζονται με τυρί κρέμα και μαγιονέζα ή με ξηρούς καρπούς (ταιριάζουν με pecans). Μπαίνουν σε ζελέ, παγωτά ή σε γλυκά μαζί με σαντιγί. Μαγειρεύονται μαζί με χοιρινό και γίνονται και κομπόστα. Στο εμπόριο κυκλοφορούν και αποξηραμένα.