Λαγκάδια, Αρκαδία, Πελοπόννησος, Ελλάς

Τα Λαγκάδια είναι ορεινό χωριό της Αρκαδίας, Πελοπόννησος, Ελλάς, που υπάγεται στον δήμο Γορτυνίας. Στην απογραφή του 2011 είχαν μόνιμο πληθυσμό 355 κατοίκων. Είναι κτισμένα αμφιθεατρικά σε μια απότομη κατάφυτη πλαγιά στις νότιες πλαγιές του Μαίναλου, σε υψόμετρο  966 μέτρων και διατρέχεται από τρία ρέματα. Βρίσκεται 65 χλμ. ΒΔ. της Τρίπολης και 80 χλμ. Α. του Πύργου.  Παλιά, τα αποκαλούσαν το "κρεμαστό χωριό της Πελοποννήσου", γιατί φαίνεται σαν να κρέμονται πάνω από ένα άγριο φαράγγι που σχηματίζει ο ποταμός Τουθόα. 

Η δημιουργία παραδοσιακών συντεχνιών τεχνιτών πέτρας (μπουλούκια) κατά το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα και έπειτα έφεραν πλούτο και πληθυσμιακή ανάπτυξη στο χωριό καθιστώντας το ένα από τα πιο σημαντικά της ευρύτερης περιοχής. 

Σημαντικό ρόλο στην ιστορία του χωριού διαδραμάτισε η ιστορική οικογένεια των Δεληγιανναίων που υπήρξαν προύχοντες των Λαγκαδίων και μετέπειτα πολιτικοί ενώ αρκετοί αγωνιστές κατάγονταν από τα Λαγκάδια όπως ο Δημήτριος Δημητρακόπουλος. 

Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα οι Λαγκαδινοί κτίστες έγιναν οι
πιο σημαντικοί κτίστες της μικρής τότε Ελλάδας και το χωριό το 1896 έφτασε να απαριθμεί σχεδόν 7.000 κατοίκους. Οι οικονομικές ωστόσο κρίσεις των αρχών του 20ου αιώνα και η σταδιακή παρακμή της παραδοσιακής οικοδομικής τέχνης οδήγησε στην μετανάστευση των κατοίκων προς τα αστικά κέντρα και το εξωτερικό.  

Σήμερα τα Λαγκάδια ζουν κυρίως χάρη στην κτηνοτροφία και αποτελούν κομβικό σημείο επάνω στον άξονα Τρίπολης-Πύργου. Από το 1948 μέχρι και το 2011 υπήρξαν δήμος, ενώ πλέον αποτελούν δημοτική ενότητα του δήμου Γορτυνίας. Διαθέτουν ενεργό δημοτικό σχολείο. 

Η διαχρονική ενασχόληση των κατοίκων με την τέχνη της πέτρας, έχουν προικίσει τα Λαγκάδια με σημαντικό απόθεμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με αποτέλεσμα να έχουν χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. 



Εκτός από το τοπίο, τα τρεχούμενα νερά, τις παραδοσιακές βρύσες και τα γεφύρια, σημαντικά αξιοθέατα στα Λαγκάδια αποτελούν οι ναοί των Ταξιαρχών και, 


του Τίμιου Προδρόμου. Χτίστηκαν και οι δύο το 1808 σε
διάστημα 40 ημερών
λόγω χρονικού περιορισμού που έθεσαν οι Τούρκοι.

Ο ναός του Αγίου Γεωργίου, μια σταυρεπίστεγη εκκλησία που χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Έχει χτιστεί σε περίοπτη θέση, στην κορυφή λόφου και πάνω σε πλάτωμα. Το κωδωνοστάσιο με το ρολόι κατασκευάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960   σε σχέδια του Λαγκαδινού μηχανικού Πάνου Ι. Βλαχόγιαννη αφιλοκερδώς. 

Στον Κάτω Μαχαλά ο Ναός των Αγίων Αποστόλων που κατασκευάστηκε το 1853. Είναι ναός εγγεγραμμένος σταυροειδής με τρούλο διαστάσεων 19,5x11μ περίπου. Έχει δύο εισόδους, δυτική και νότια, με κύρια τη νότια που χαρακτηρίζεται για την περίτεχνη λιθοδομή με στοιχεία κλασικισμού.  



Από τα πιο επιβλητικά οικοδομήματα είναι, ασφαλώς, το κτίριο του Γυμνασίου (1868) που - δυστυχώς - δεν λειτουργεί πια.




Στην πλατεία Ηρώων, η Στήλη των Πεσόντων θυμίζει στις επόμενες γενιές τους αγώνες των Λαγκαδινών. 

    Το Δημαρχείο
    MyPhotoPics