Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια!!!

Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος. Κλείστηκε στο δωμάτιο κι άρχιζε να στριφογυρίζει κι όλα τα πράγματα ν΄ αναποδογυρίζει. Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε. Θεέ μου! είπε η Μαμά, τι έχεις πάθει; "Είμαι ένα ανάποδος και γκρινιάρης μικρός και κανείς δε μ΄ αγαπάει" είπε ο Μικρός. Μικρέ μου είπε η Μαμά, όπως και να είσαι, εγώ πάντα θα σ΄ αγαπώ. "Κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες και θα μ΄ αγαπούσες;" ρώτησε ο Μικρός. Φυσικά είπε η Μαμά.  Θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει.

"Αν γινόμουν πράσινο έντομο, πάλι θα μ΄ αγαπούσες, πάλι θα
με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες;" ρώτησε ο Μικρός. Φυσικά είπε η Μαμά.  Θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει. "Ό, τι κι αν γίνει;" είπε ο Μικρός. "Κι αν ήμουν κροκόδειλος;" ρώτησε ξανά ο Μικρός. "Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα", είπε η Μαμά.

"Χαλάει ποτέ η αγάπη; Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει; Κι αν ναι, μπορείς άραγε να την κολλήσεις, να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις; ρώτησε ο Μικρός. Α, δεν ξέρω είπε η Μαμά, το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα. "Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε, θα μ΄ αγαπάς ακόμη; Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;" ρώτησε ο Μικρός.

Η Μαμά τον πήρε στην αγκαλιά της και κοίταξαν μαζί από το
παράθυρο τον ουρανό. Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά και τ΄ αστεράκια ήταν φωτεινά. Κοίτα, Μικρέ, τ΄ αστεράκια πώς λάμπουν στον ουρανό. Ξέρεις πως πολλά από αυτά έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια; Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό;   

"Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: "ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει"!!!

MyPhotoPics