Πρωτοκατοικήθηκε το 1385 και από τότε κατέχει σημαντική
θέση στην ιστορία του τόπου, με κορύφωση τη μεγάλη οικονομική του άνθηση από το 18ο μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι Νεβεσκιώτες έμποροι εξαπλώθηκαν σε Δύση και Ανατολή και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα αργυροχρυσοχοΐας των Βαλκανίων.
Το παλιό σχολείο είναι η Νίκειος Σχολή, δωρεά του Νυμφαιώτη
Ιωάννη Ζαν Νίκου (1875-1930), η οποία δε λειτουργούσε για πολλά χρόνια λόγω έλλειψης μαθητών και αποτελεί πλέον Συνεδριακό κέντρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Στην περιοχή δραστηριοποιείται η οργάνωση του Αρκτούρου με ένα περιβαλλοντικό κέντρο ενημέρωσης για την καφέ αρκούδα και το λύκο ενάμισι χιλιόμετρο έξω από το χωριό. Στις εγκαταστάσεις αυτές φιλοξενούνται αρκούδες, οι οποίες έχουν κατασχεθεί από αρκουδιάρηδες και ζωολογικούς κήπους και αρκετοί λύκοι αντίστοιχα - ζώα για τα οποία θεωρείται αδύνατη η επανένταξη τους στο φυσικό περιβάλλον.
Επίσης, έχουν δημιουργηθεί ιππικός όμιλος, ο αστικός
συνεταιρισμός γυναικών "Η Νύμφη", ο οποίος παράγει και πουλά παραδοσιακά προϊόντα, πέντε παραδοσιακοί ξενώνες, εστιατόρια και η κοινοτική επιχείρηση τουριστικής ανάπτυξης. Στο χωριό υπάρχει επίσης και το μισογκρεμισμένο - ΔΥΣΤΥΧΩΣ - στρατηγείο του Παύλου Μελά.