Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Tsukimi Ayano, της οποίας η οικογένεια εγκατέλειψε την περιοχή όταν ήταν παιδί, επέστρεψε στο Nagoro. Ανακάλυψε την τέχνη της τυχαία όταν έφτιαχνε σκιάχτρα για ένα χωράφι με λαχανικά που προσπαθούσε να ξεκινήσει αφού επέστρεψε στο Nagoro. Ένα από τα σκιάχτρα, σκέφτηκε ότι έμοιαζε στον πατέρα της και τότε της γεννήθηκε η ιδέα.
Άρχισε να κατασκευάζει κούκλες σε φυσικό μέγεθος από άχυρο και παλιά ρούχα, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τους κατοίκους του χωριού που είτε έφυγαν από το χωριό είτε έφυγαν από την ζωή, φοράνε τα ρούχα τους και βρίσκονται σε σημεία που τους αντιπροσώπευαν. Στο χωράφι, στο σχολείο, στην στάση, ψαρεύουν στο ποτάμι είτε απλά κάθονται στο δρόμο.Έκτοτε έχει κάνει περίπου 350 κούκλες τις οποίες φροντίζει συχνά καθώς φθείρονται από τον ήλιο και την βροχή. Τώρα που οι κούκλες έχουν αρχίσει να προσελκύουν τουρίστες στο Nagoro, η Tsukimi Ayano φροντίζει να τις κρατά περιποιημένες και άψογα ντυμένες.
Την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου κάθε χρόνο το χωριό φιλοξενεί ένα μικρό φεστιβάλ προς τιμήν των κουκλών και όποιος θέλει είναι ευπρόσδεκτος να παρευρεθεί.
Επίσης, η κα Ayano διοργανώνει Σεμινάρια Κατασκευής Κουκλών. Τα μαθήματα είναι 3ωρα και γίνονται στο παλιό Νηπιαγωγείο. Επικεντρώνονται κυρίως στο ράψιμο του κεφαλιού που μπορείτε να πάρετε μαζί σας στο σπίτι. Δείχνει επίσης πώς κατασκευάζει το σώμα.