O Γίγαντας Εγκέλαδος (Ελληνική Μυθολογία)

Στην ελληνική μυθολογία, ο Εγκέλαδος ήταν ο γιος του Τάρταρου και της Γης, και αρχηγός των Γιγάντων. Ο Εγκέλαδος σκοτώθηκε στην περιβόητη Γιγαντομαχία, όπου ο
ρόλος του ήταν ιδιαίτερα σημαντικός. Υπάρχουν διάφορες ιστορίες σχετικά με το πώς θανατώθηκε, όπως για παράδειγμα ότι τον κατακεραύνωσε ο Δίας. Ωστόσο, η πιο επικρατούσα παράδοση λέει ότι τον σκότωσε η θεά Αθηνά, ρίχνοντας επάνω του τη Σικελία και τον σκέπασε με το όρος Αίτνα.
Καταπλακωμένος, ο Εγκέλαδος καθώς κινείται και αναστενάζει προκαλεί σεισμούς και δημιουργεί ηφαίστεια ή τα κάνει να εκρήγνυνται. Ετυμολογικά ο Εγκέλαδος αποτελεί σύντμηση (έγκειμαι + λας), που σημαίνει ο εγκατεστημένος στα πετρώματα, στο στερεό φλοιό της Γης.

Ο Εγκέλαδος ήταν κατά τους αρχαίους Έλληνες η ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα, αλλά και αρχική αντίληψη της έννοιας του Σεισμού και ιδιαίτερα εκείνου του Ηφαιστειακού από τον οποίο είχε δεινοπαθήσει ο ελλαδικός χώρος. 

Συνέπεια αυτής της αντίληψης είναι ότι παιδιά του Εγκέλαδου ήταν οι Γοργόνες, η Σφίγξ, η Λερναία Ύδρα, ο Γηρυόνης, ο Κέρβερος και άλλα μυθικά "τέρατα", γεωλογικά φαινόμενα, που απέκτησε με την ΄Έχιδνα  η οποία είχε κεφάλι γυναίκας και σώμα φιδιού.

Ανάγλυφη παράσταση του 160 π.χ. όπου η Αθηνά κρατάει την ασπίδα με το αριστερό χέρι και με το δεξί πιάνει τα μαλλιά του γίγαντα που είναι γονατιστός μπροστά της ενώ το ιερό φίδι της Θεάς τυλίγεται στο σώμα του.
Ο εγκέλαδος συντριβάνι στους κήπους των Βερσαλιών.
   MyPhotoPics