Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βράχου Νεμέας, Ελλάς βρίσκεται γαντζωμένη στην μέση σχεδόν ενός απόκρημνου και βραχώδους όρους,το Πολύφεγγο. Μέσα στο σπήλαιο υπάρχει το ναΰδριο και το καθολικό και σήμερα αποτελεί ιερό προσκύνημα πανελλήνιας ακτινοβολίας και σεβασμού.
Ιδρύθηκε τoν 17ο αιώνα (1631), είχε αρχίσει να κτίζεται αρκετά χρόνια νωρίτερα, αρχές του 16ου αιώνος και το 1631 ανακηρρύσεται επίσημα Μονή με άδεια της Υψηλής Πύλης. Η Παναγία του Βράχου είχε μεγάλη συμβολή στον αγώνα της απελευθέρωσης του γένους.
Στα χρόνια εκείνα το ιερό τέμπλο της Μονής ήταν επίχρυσο. Εντός του σπηλαίου υπάρχει και σώζεται έως σήμερα πηγή, αγίασμα, το οποίο και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας τροφοδοτούσε και δρόσιζε τους πατέρες και τους αγωνιστές που έβρισκαν εκεί ασφάλεια σε περιόδους επιδρομών. 
Η Ιερά Εικόνα φυλάσσεται σήμερα στο Μετόχι του Αγίου Αθανασίου για μεγαλύτερη προστασία. Χαρακτηρίζεται ως Παναγία του Πάθους. Δεξιά και αριστερά της μορφής Της και στο επάνω μέρος έχει ζωγραφισμένους δυο Αγγέλους γονυπετείς, φέροντες και σύμβολα του Πάθους.
Τα θαύματά της είναι πάμπολλα και έχουμε πάρα πολλές μαρτυρίες. Την κατοχή κλέφτες εισέβαλαν στην μονή και την λεηλάτησαν και λίγο πριν φύγουν από το μοναστήρι ένας από αυτούς πυροβόλησε την θαυματουργή εικόνα στο χέρι. Αμέσως άρχισε να βγάζει αίμα και να δακρύζει. Μέχρι και σήμερα έχει μία μεγάλη τρύπα στο χέρι της.
ουσιαστικά πατούσαν πάνω στα βράχια. Μία μέρα όμως δύο από αυτούς έπεσαν. Ο πρώτος καθώς έπεφτε φώναξε "ΜΑΝΑ ΜΟΥ" και δυστυχώς απεβίωσε. Αντίθετα ο δεύτερος φώναξε "ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ" και σώθηκε εκ θαύματος.
