Farewell Spit, Νότιο Νησί, Νέα Ζηλανδία

Το Farewell Spit είναι μια στενή λωρίδα άμμου στο βόρειο άκρο του Golden Bay, στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας. Γνωστό στους Maori ως Tuhuroa, εκτείνεται ανατολικά
από το Cape Farewell, το βορειότερο σημείο του νησιού. Βρίσκεται περίπου 50 χιλιόμετρα βόρεια της Takaka και 20 χιλιόμετρα από το Collingwood.

Αποτελεί τη βόρεια πλευρά του Golden Bay και είναι ο μεγαλύτερος αμμόλοφος στη Νέα Ζηλανδία, που εκτείνεται σε περίπου 26 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και άλλα 6 χλμ. υποβρυχίως. Η λωρίδα αποτελείται από λεπτή χρυσή άμμο - όπως το Cape Farewell.

Η βόρεια πλευρά είναι πιο απότομη και ασταθής και εκτίθεται συνεχώς στους επικρατούμενους ανέμους με μέσο όρο τα 25 χλμ. την ώρα. Η νότια πλευρά που βλέπει προς το Golden Bay είναι πιο σταθερή και σε μεγάλο βαθμό καλύπτεται με βλάστηση. 

Η παλίρροια εδώ μπορεί να υποχωρήσει έως και επτά χιλιόμετρα εκθέτοντας περίπου 80 τετραγωνικά χιλιόμετρα λάσπης, μια πλούσια τροφή για πολλά θαλάσσια πτηνά στην περιοχή αλλά και μια παγίδα για τις συχνά απομονωμένες φάλαινες.

Ο Αμπέλ Τάσμαν το 1642 ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε την λωρίδα και την ονόμασε Sand Duining Hoeck. O θαλασσοπόρος  James Cook ήταν ο επόμενος Ευρωπαίος επισκέπτης το 1770, που έδειχνε το Farewell Spit ως ευρεία χερσόνησο στους χάρτες του.

Ο φάρος στο τέλος της λωρίδας φωτίστηκε για πρώτη φορά στις 17 Ιουνίου 1870, εξ αιτίας της καταστροφής πολλών πλοίων σε εκείνο το σημείο. Ο αρχικός ξύλινος πύργος δεν στάθηκε για πολύ λόγω της άμμου και του αλατιού. Το σκληρό ξύλο που χρησιμοποιήθηκε άρχισε να αποσυντίθεται γρήγορα και έτσι ο αρχικός πύργος αντικαταστάθηκε το 1897 από τη σημερινή δομή, το μόνο χαλύβδινο φάρο στη Νέα Ζηλανδία. 

    MyPhotoPics