Υμηττού, και κοίταζε προς την Πεντέλη. Η τοποθεσία αυτή είναι γνωστή και σήμερα ως σπήλαιο Λιοντάρι.
Ένας θρύλος της περιοχής λέει ότι κατά τον δέκατο περίπου αιώνα στις πλαγιές του Υμηττού κατοικούσε ένα λιοντάρι, στη λεγόμενη σπηλιά του Λιονταριού. Είναι ένα σπήλαιο που έχει ύψος γύρω στα 10 μ., βάθος 50 μ. και πλάτος 20 μ. παρουσιάζει δε δύο μεγάλες σταλαγμιτικές σειρές καθώς και έναν ομπρελοειδή σχηματισμό από τους λίγους στον ελληνικό χώρο.
Το λιοντάρι αυτό, έρχονταν στον περίβολο του ναού του Αγίου Νικολάου, κατά τη διάρκεια των πανηγυριών και έτρωγε τρεις νεαρές παρθένες. Οι κάτοικοι φοβήθηκαν και σταμάτησαν να διοργανώνουν πανηγύρια μέχρι που ένας κάτοικος της περιοχής είδε στον ύπνο του τον Άγιο Νικόλαο. Ο Άγιος, αφού ρώτησε και έμαθε για ποιο λόγο δεν γίνονται πια πανηγύρια στη χάρη του, είπε στον άνθρωπο αυτό: «Εσείς θα κάνετε το πανηγύρι και όταν έρθει το λιοντάρι, θα είμαι εγώ εκεί».
Έτσι άρχισαν ξανά τα πανηγύρια και όταν την ώρα του χορού εμφανίστηκε το λιοντάρι και άνοιξε το στόμα του να αρπάξει την πρώτη κοπέλα, ο Άγιος το μαρμάρωσε. Αυτός είναι και ο λόγος που το άγαλμα του λιονταριού είναι με το στόμα ανοιχτό. Λέγεται, ακόμα, πως την ώρα που το μαρμάρωσε ο Άγιος, το λιοντάρι κοίταζε τα παιδιά του, που επίσης μαρμαρώθηκαν και βρίσκονται στον Υμηττό.
Στην πραγματικότητα όμως, το μαρμάρινο λιοντάρι είναι πολύ παλιότερο, περίπου 2500 ετών! Το 541 π.Χ. (ή το 539 σύμφωνα με άλλες πηγές) στην περιοχή διεξήχθη η "επί Παλληνίδι μάχη" (σύμφωνα με τον ιστορικό Ηρόδοτο). Ο τύραννος Πεισίστρατος νίκησε τους Αθηναίους αντιπάλους του και εγκατέστησε την τυραννία στην Αθήνα. Το μαρμάρινο λιοντάρι είχε τοποθετηθεί σαν επιτάφιος λέων πάνω στον τάφο των νεκρών Αθηναίων της μάχης αυτής.
MyPhotoPics