White Island, Νέα Ζηλανδία

Το Χουακαάρι ή Νήσος Χουάιτ (Whakaari / White Island) είναι νησί και ενεργό ηφαίστειο, που απέχει 48 χιλιόμετρα από τη βορειοανατολική ακτή του Βόρειου Νησιού
της Νέας Ζηλανδίας, στον Κόλπο πλέντυ. Είναι το πλέον ενεργό κωνικό ηφαίστειο στο κράτος Νέα Ζηλανδία και υψώθηκε πάνω από τον βυθό του ωκεανού ως αποτέλεσμα συνεχούς ηφαιστειακής δραστηριότητας κατά τα τελευταία 150.000 χρόνια.

Βρίσκεται σε σχεδόν μόνιμη κατάσταση απελευθερώσεως τοξικών ηφαιστειακών αερίων τουλάχιστον από τότε που ανακαλύφθηκε από τους Ευρωπαίους, συγκεκριμένα από τον Τζέιμς Κουκ το 1769. 

Το ονόμασε το Λευκό νησί, καθώς είδε ένα μεγάλο λευκό σύννεφο, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι ήταν ατμός προερχόμενος από ηφαιστειακή δραστηριότητα. Σήμερα το νησί αποτελεί ιδιωτική περιουσία.

Η περίμετρος της νήσου είναι σχεδόν κυκλική και η διάμετρός της περίπου 2 χιλιόμετρα. Η υψηλότερη κορυφή φθάνει σε υψόμετρο 321 μέτρα πάνω από τη μέση επιφάνεια της θάλασσας.  Έχει εμβαδόν 3,25 τετρ. χιλιόμετρα (χιλιάδες στρέμματα). Το νησί αποτελεί απλώς το ανώτερο μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου βουνού στον βυθό του ωκεανού, το οποίο υψώνεται 1.600 μέτρα πάνω από τον βυθό.

Υπάρχουν τρεις ξεχωριστοί κρατήρες, μόνο ένας από τους οποίους είναι ενεργός και σχηματίζει μια μικρή λίμνη. Έχει ανακηρυχθεί από το 1953 "ιδιωτικό προστατευόμενο φυσικό σκηνικό". Το νησί δεν έχει σήμερα μόνιμους κατοίκους και οι κυριότερες ανθρώπινες δραστηριότητες σε αυτό είναι οι ξεναγήσεις τουριστών κατόπιν αδείας και η επιστημονική έρευνα.

Τα νερά κοντά στο νησί είναι γνωστά για τον αλιευτικό τους πλούτο. Το κιτρινόουρο μαγιάτικο ψάρι (Seriola lalandi) αφθονεί όλο το έτος, ενώ τον χειμώνα γίνεται ψάρεμα στα βαθιά νερά για το χαπούκου (Polyprion oxygeneios) και το βαρελόψαρο της Ανταρκτικής (Hyperoglyphe antarctica), και το καλοκαίρι για τον ιστιοφόρο, τη μακάιρα και τον κίτρινο τόνο.
   Seriola lalandi

   Polyprion oxygeneios

   Επισκέπτες στο νησί

    MyPhotoPics