που πλαισιώνουν το καθολικό και είναι προσαρμοσμένο στις κοιλότητες τ ου απότομου φυσικού βράχου που δεσπόζει της κοιλάδας, στην Αργολίδα. Ελλάς.
Το δισυπόστατο καθολικό βρίσκεται στον δεύτερο όροφο αποτελείται από δυο ναούς: το ναό των Αγίων Θεοδώρων που είναι σταυρεπίστεγος και το ναό του Αγίου Δημητρίου που καλύπτεται με σταυροθόλιο.
Η ίδρυση της μονής τοποθετείται στον 11ο αιώνα, ενώ ο τελικός φρουριακός χαρακτήρας της μονής πρέπει να διαμορφώθηκε στις πρώτες δεκαετίες του 16ου αιώνα, όταν η περιοχή αποτελούσε φέουδο των Παλαιολόγων.
Στο φυσικό σπήλαιο πάνω από το συγκρότημα της μονής έχει διαμορφωθεί το παρεκκλήσιο της Μεταμόρφωσης που φέρει δυο στρώματα τοιχογραφιών, εκ των οποίων το παλαιότερο τοποθετείται στο 13ο αιώνα. Η ενιαία οργάνωση καθολικού και προσκτισμάτων, τα στενά παράθυρα, το δαιδαλώδες εσωτερικό και οι καταχύστρες πάνω από την είσοδο τονίζουν το φρουριακό χαρακτήρα του μοναστηριού.
Η παρακμή της μονής ξεκίνησε μετά τον εμπρησμό της από τον Ιμπραήμ τον Ιούνιο του 1825. Η οριστική διάλυση της μονής αποφασίστηκε με σχετικό διάταγμα του 1833 και έκτοτε δεν επαναλειτούργησε. Το Υπουργείο Πολιτισμού εκτέλεσε στερεωτικές εργασίες στη μονή στο τέλος της δεκαετίας του 1980.
