ασβεστολιθικά σπήλαια που εκτείνονται σε συνολικό μήκος περίπου 9 χιλιόμετρα. Bρίσκονται στη κοιλάδα Νahr-Al-Kalb στην περιοχή της Jeita, 18 χιλιόμετρα βόρεια της Βηρυτού πρωτεύουσας του Λιβάνου.
Tο σπήλαιο ανακαλύφθηκε το 1836 από τον Αιδεσιμότατο William Thomson. Είναι επισκέψιμο με βάρκα, δεδομένου ότι τα κανάλια είναι ενός υπόγειου ποταμού που παρέχει καθαρό πόσιμο νερό σε περισσότερο από ένα εκατομμύριο Λιβανέζους.
Το 1958, σπηλαιολόγοι του Λιβάνου ανακάλυψαν το άνω τμήμα 60 μέτρα πάνω από το κατώτερο σπήλαιο όπου έχουν ενωθεί με μια σήραγγα πρόσβασης και μια σειρά από πεζοδρόμια για να επιτρέψει στους τουρίστες ασφαλή πρόσβαση χωρίς να διαταραχθεί το φυσικό τοπίο. Το πάνω τμήμα είναι το μεγαλύτερο γνωστό στον κόσμο σπήλαιο με σταλακτίτες.
Οι στοές αποτελούνται από μια σειρά θαλάμων η μεγαλύτερη των οποίων έχει ύψος 120 μέτρων. Μετά από πολλά χρόνια έρευνας, σπηλαιολόγοι έχουν διεισδύσει περίπου 6.200 μέτρα από το σημείο εισόδου του κάτω σπηλιά στην άκρη του υπόγειου ποταμού και περίπου 2.130 μέτρα στο επάνω τμήμα.
Στο άνω σπήλαιο μόνο 750 μέτρα είναι προσβάσιμα μέσω ενός ειδικά σχεδιασμένου διαδρόμου. Η πρόσβαση στο υπόλοιπο μέρος του σπηλαίου απαγορεύεται για να αποφευχθεί οικολογική καταστροφή που μπορεί να προκύψει λόγω των συρρεόντων τουριστών.
Το κάτω σπήλαιο διασχίζεται από ένα ομαλό υποβρύχιο ποτάμι και υπάρχει μια λίμνη η "Dark Λίμνη". Ο ποταμός χωρίζεται από πολλούς μικρούς καταρράκτες και ορμητικά νερά.
Το σπήλαιο του "Cavern Thompson", είναι μια τεράστια αίθουσα με εντυπωσιακά σπηλαιοθέματα όπως το σταλαγμίτη Obelisk Eagle. Άλλες αίθουσες στο κάτω σπήλαιο περιλαμβάνουν το Πάνθεον, το Μεγάλο Χάος και Shangri-La.
"Ο φύλακας του χρόνου", γλυπτό του Λιβάνου καλλιτέχνη Tony Farah έξω από το κάτω σπήλαιο της Jeita. MyPhotoPics