βασιλείας Πύρρου και ακολουθεί το σχέδιο που έχουν όλα τα ελληνικά θέατρα. Χωρούσε 18.000 θεατές και ήταν το μεγαλύτερο της εποχής του. Κατά την τέλεση των Ναΐων προς τιμήν του Νάιου Δία, εκτός από τους αγώνες στο στάδιο γίνονταν και θεατρικοί αγώνες.
Το θέατρο καταστράφηκε και επισκευάστηκε δυο φορές. Την πρώτη φορά το κατέστρεψαν οι Αιτωλοί με τον βασιλιά Δωρίμαχο το 219 π.Χ., αλλά την επόμενη χρονιά ο βασιλιάς Φίλιππος Ε' της Μακεδονίας άρχισε τις επισκευές.
.jpg)
κατέστρεψε ξανά ώσπου το 31 π.Χ. το επισκεύασε πάλι ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος για να χρησιμοποιηθεί ως αρένα για θηριομαχίες από τους Ρωμαίους. Ο τοίχος που υπάρχει μπροστά από τα πρώτα καθίσματα χτίστηκε αυτή την εποχή για την προστασία των θεατών από τα θηρία.
Με το πέρασμα των αιώνων τα νερά που κατεβαίνουν από τους γύρω λόφους θα καλύψουν τον αρχαιολογικό χώρο. Ώσπου το 1874 πραγματοποιούνται οι πρώτες ανασκαφές από τον Ηπειρώτη πολιτικό Κ. Καραπάνο. Το 1921 οι ανασκαφές θα συνεχιστούν από τον καθηγητή Γ. Σωτηριάδη.
Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου και μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ο αρχαιολόγος Δημήτριος Ευαγγελίδης με βοηθό του τον Σωτήρη Δάκαρη φέρνουν στο φως σπουδαία ευρήματα. Ανάμεσα στο 1960-1963 ο αείμνηστος καθηγητής αρχαιολογίας Σωτήρης Δάκαρης μαζί με τους βοηθούς του συνεχίζει τις ανασκαφές και αναστηλώνει το αρχαίο θέατρο και άλλα κτίρια.
