Νήσοι Φερόες, Βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός

Τα Νησιά Φερόες ή Φαιρόες, Faroe islands ή Færøerne ή Føroyar, που σημαίνει Νησιά των   Προβάτων, είναι ένα σύμπλεγμα 18 νησιών, τα 17 είναι κατοικήσιμα, που αποτελούν ομώνυμο αρχιπέλαγος στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό ανάμεσα στην Σκωτία, την Νορβηγία και την Ισλανδία με συνολική έκταση 1.399 km2 και πληθυσμό 49.483 κατοίκους, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2012. 
Η εθνική εορτή τους εορτάζεται στις 29 Ιουλίου. Η πρώιμη ιστορία των νησιών είναι μάλλον άγνωστη. Εικάζεται ότι τον 6ο αιώνα ένας ιρλανδός μοναχός παρέπλευσε κάποια νησιά στο βόρειο Ατλαντικό, τα οποία χαρακτήρισε ως παράδεισο των πουλιών και των προβάτων. 

Ίσως, με βάση τα σημερινά χαρακτηριστικά τους, τα νησιά αυτά να ταυτίζονται με τα Φερόε. Στα τέλη του 7ου αιώνα, τα νησιά δέχθηκαν την επίσκεψη μοναχών από την Ιρλανδία σε αναζήτηση ερημητηρίων για μοναχισμό. 

Tο κλίμα των νησιών χαρακτηρίζεται από δροσερά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες, συνήθως με νεφοσκεπή ουρανό, συχνές ομίχλες, ισχυρούς ανέμους και συχνές βροχοπτώσεις. 




Αν και το σύμπλεγμα βρίσκεται σε μεγάλο γεωγραφικό πλάτος, ο κλιματικός χαρακτήρας είναι πιο ήπιος από τον αναμενόμενο λόγω του Ρεύματος του Κόλπου. Τα νησιά είναι γενικά βραχώδη με χαμηλές κορυφές, ενώ οι ακτές είναι γενικά απόκρημνες. 

Το χαμηλότερο υψόμετρο είναι στο επίπεδο της θάλασσας, ενώ η ψηλότερη κορυφή είναι η Σλαταρτίντουρ με ύψος 882 μέτρα. Οι φυσικοί πόροι του νησιωτικού συμπλέγματος περιλαμβάνουν την αλιεία, την φαλαινοθηρία, αλλά και το υδροδυναμικό.

    ΜyPhotoPics