Το παλάτσο Φαρνέζε, palazzo Farnese, είναι το πιο σημαντικό της ύστερης Αναγέννησης ανάκτορο της Ρώμης, Ιταλία. Σχεδιάστηκε το 1517 για τον Οίκο των Φαρνέζε. Όταν το 1534 ο καρδινάλιος Αλέξανδρος Φαρνέζε έγινε ο πάπας Παύλος Γ΄, επέκτεινε το κτήριο σε μέγεθος και σύλληψη σε σχέδια του Αντόνιο ντα Σανγκάλλο του Νεότερου. Η οικοδομική του ιστορία περιλαμβάνει μερικούς από τους πιο εξέχοντες αρχιτέκτονες τού 16ου αι., όπως ο Μικελάντζελο, ο Γιάκοπο Μπαρότσι ντα Βινιόλα και ο Τζάκομο ντελλα Πόρτα.
Στο τέλος τού 16ου αιώνα ο ζωγράφος από τη Μπολόνια Αννίμπαλε
Καρράτσι δημιούργησε τον σημαντικό κύκλο των νωπογραφιών "Οι έρωτες των Θεών" στην αίθουσα της Πινακοθήκης. Το έργο έγινε η απαρχή των δύο επόμενων ρυθμών στη ζωγραφική τού 17ου, τού ύστερου Μπαρόκ της Ρώμης και τού Κλασικισμού.
Αρχιτεκτονικά στοιχεία της πρόσοψης είναι η εναλλαγή τριγωνικών και τοξοτών αετωμάτων, στην κορυφή των παραθύρων του πρώτου κύριου ορόφου, η ρουστίκ κεντρική πύλη με το μπαλκόνι επάνω της και το προεξέχον γείσο του Μικελάντζελο.
Ο Μικελάντζελο επανασχεδίασε την κορυφή τού κεντρικού παραθύρου το 1541 και για να φτιάξει ένα κεντρικό σημείο στην πρόσοψη, έφτιαξε τον μεγαλύτερο θυρεό που είδε ποτέ η Ρώμη με την παπική τιάρα, έτσι όταν ο Παύλος Γ΄ εμφανίστηκε στο μπαλκόνι, όλη η πρόσοψη έγινε μία σύνθεση γύρω από το πρόσωπό του.
Πολλές αίθουσες έχουν νωπογραφίες με αλληγορικούς κύκλους, όπως αυτός του Ηρακλή στην αίθουσα του Ηρακλή, την αίθουσα της Υδρογείου, την αίθουσα των Χαρτών. Οι δύο κύκλοι έγιναν από τον ζωγράφο Αννίμπαλε Καρράτσι από τη Μπολόνια.
Άλλα δωμάτια έχουν νωπογραφίες του Ντανιέλε ντα Βολτέρρα και άλλων καλλιτεχνών και άλλα, αφηγούνται τις δόξες των Φαρνέζε, με τοιχογραφίες του Σαλβιάτι.
Ένα ακόμη από τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του παλατιού είναι η Βασιλική Σκάλα, μια υπέροχη σπειροειδής σκάλα που οδηγεί στους επάνω ορόφους. Υποστηριζόμενη από δωρικούς κίονες και διακοσμημένη με τοιχογραφίες που απεικονίζουν επεισόδια από την ιστορία της οικογένειας Φαρνέζε. Ο θρύλος λέει ότι ο καρδινάλιος χρησιμοποίησε αυτή τη σκάλα για να φτάσει στο ισόγειο έφιππος, χάρη στα φαρδιά σκαλοπάτια της.Στεγάζει την μεγάλη λόγια βιβλιοθήκη που συγκέντρωσε η Γαλλική
Σχολή της Ρώμης, με βιβλία κυρίως αρχαιολογίας της Ιταλίας και μεσαιωνικής παπικής ιστορίας. Η Σχολή έχει ξεκινήσει ένα τεράστιο έργο έκδοσης των εγγράφων της κατασκευής τού κτηρίου, των νωπογραφιών και των επίπλων του, της βιβλιοθήκης και των έργων τέχνης, πλήρως σχολιασμένα.
Ύστερα από πολλούς ενοίκους, το κτήριο κληροδοτήθηκε στους Βουρβόνους βασιλείς της Νάπολης, από τους οποίους το αγόρασε η Γαλλική κυβέρνηση το 1874. Αν και ανήκει στην Ιταλική Δημοκρατία, ο Μουσσολίνι το εξαγόρασε το 1936, η Γαλλική Πρεσβεία παραμένει εκεί έχοντας ενοικιάσει το κτήριο για 99 έτη, από το 1936 έως το 2035, με το συμβολικό ενοίκιο του ενός (!) ευρώ τον μήνα.
Οι Κήποι Φαρνέζε, που βρίσκονται πίσω από το παλάτι, αποτελούν
ένα υπέροχο παράδειγμα κήπου της ύστερης Αναγέννησης. Δημιουργήθηκαν από ένα σύστημα αναβαθμίδων και συνδέονται με τη βίλα με γέφυρες που σχεδίασε ο Βινιόλα. Οι εργασίες στον κήπο ξεκίνησαν το 1565 και ολοκληρώθηκαν το 1630 υπό τη διεύθυνση του Τζιρόλαμο Ραϊνάλντι. MyPhotoPics
.jpg)
.jpg)
.jpg)
