Η εκκλησία Borgund Stave είναι μια πρώην ενοριακή εκκλησία αρχικά Καθολική Εκκλησία και αργότερα Εκκλησία της Νορβηγίας στον Δήμο Lærdal στην κομητεία Vestland, Νορβηγία. Χτίστηκε μεταξύ 1180 και 1250 μ.Χ. χωρίς ούτε ένα καρφί. Συγκρατείται από περίπλοκες ξύλινες συνδέσεις και πείρους. Οι τοίχοι της σχηματίζονται από κάθετες ξύλινες σανίδες ή δοκούς, εξ ου και το όνομα "ξύλινη εκκλησία". Είναι χτισμένη σε σχέδιο βασιλικής, με μειωμένα πλάγια κλίτη, ένα πρόσθετο ιερό και μια αψίδα. Η κάτοψή της μοιάζει με αυτή ενός κεντρικού, διπλού κελύφους Ελληνικού Σταυρού με μια αψίδα προσαρτημένη στο ένα άκρο, στην θέση του τέταρτου βραχίονα. Οι είσοδοι στην εκκλησία βρίσκονται στις τρεις μικρότερες κεραίες του σταυρού.
Έχει κλιμακωτές, προεξέχουσες στέγες, που ολοκληρώνονται στη διασταύρωσή τους με έναν πύργο ή καμπαναριό με κεραμοσκεπή που εκτείνεται κατά μήκος της κορυφογραμμής. Σε καθένα από τα τέσσερα αετώματα υπάρχει μια κεφαλή "δράκου", που αιωρείται από τις σκαλιστές κορυφές της στέγης. Η Erla Bergendahl Hohler, Νορβηγίδα αρχαιολόγος, παρατηρεί
την ομοιότητά τους με τις σκαλιστές κεφαλές δράκων που βρίσκονται στις πλώρη των σκανδιναβικών πλοίων. Οι τρέχουσες κεφαλές δράκων του Borgund είναι πιθανές αντικαταστάσεις του 18ου αιώνα. Η εσωτερική δομή της εκκλησίας χαρακτηρίζεται από δώδεκα ανεξάρτητους κίονες που στηρίζουν τον υπερυψωμένο κεντρικό χώρο του κυρίως ναού. Οι κορυφές τους έχουν φινίρισμα με γκροτέσκες σκαλιστές μάσκες ανθρώπων και ζώων. Οι βραχίονες σύνδεσης ασφαλίζονται με στηρίγματα σε σχήμα σταυρών του Αγίου Ανδρέα με το σχήμα του ηλίου στο κέντρο και σκαλιστά σχήματα φύλλων κατά μήκος των βραχιόνων. Οι σταυροί επανεμφανίζονται σε λιγότερο περίτεχνη μορφή ως στηρίγματα κατά μήκος των τοίχων της εκκλησίας.
Το μεσαιωνικό εσωτερικό της ξύλινης εκκλησίας είναι σχεδόν
ανέπαφο, εκτός από τις αναστηλώσεις και τις επισκευές της. Το αρχικό ξύλινο δάπεδο και τα έδρανα που εκτείνονται κατά μήκος των τοίχων του κυρίως ναού είναι σε μεγάλο βαθμό άθικτα, μαζί με ένα μεσαιωνικό πέτρινο ιερό και μια κολυμβήθρα σε σχήμα κουτιού από σαπωνόλιθο.
Ο άμβωνας χρονολογείται από την περίοδο 1550-1570 και το τέμπλο χρονολογείται από το 1654, ενώ το πλαίσιο γύρω από την πλάκα χρονολογείται από το 1620. Στο τέμπλο αναπαρίσταται η Σταύρωση στο κέντρο, πλαισιωμένη από την Παναγία στα αριστερά και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στα δεξιά. Στο πεδίο του τυμπάνου, ένα λευκό περιστέρι αιωρείται σε μπλε φόντο. Το 1868 έπαψε να λειτουργεί ως εκκλησία και μετατράπηκε σε μουσείο. Αγοράστηκε από την Εταιρεία για τη Διατήρηση Αρχαίων Νορβηγικών Μνημείων το 1877.
MyPhotoPics
.jpg)
MyPhotoPics