Αίτνα, δεν είναι μόνο το ηφαίστειο

Πολλοί πιστεύουν ότι η Αίτνα είναι μια άγονη, άψυχη πέτρινη έρημος όμως κάνουν λάθος. Η Αίτνα παρέχει βιότοπο σε μια ποικιλία ζώων και φυτών και φιλοξενεί ορισμένα ενδημικά είδη. Μια ροή λάβας καταστρέφει όλα όσα θάβει από κάτω. Χρειάζονται χρόνια για να ξεκινήσει ξανά η νέα ζωή. Οι λειχήνες εγκαθίστανται πρώτα, μετά τα χόρτα και τα λουλούδια και μετά από δεκαετίες αναπτύσσεται ξανά ένα δάσος.

Μια φρέσκια ροή λάβας είναι μαύρη όταν έχει κρυώσει. Με την
πάροδο του χρόνου, γίνεται πιο ανοιχτή και γκριζωπή. Αυτό οφείλεται στην αποσάθρωση αλλά και στην λειχήνα Stereocaulon vesuvianum, η οποία αρχίζει να αποικίζει την λάβα μετά από περίπου 9 έως 10 χρόνια. Η λειχήνα συμβάλλει στην αποσάθρωση της λάβας και σχηματίζει νέα βιομάζα στην οποία μπορούν στη συνέχεια να ευδοκιμήσουν άλλα φυτά.

 Άνθη και βότανα της Αίτνας:

Oξαλίδα ή οξαλίδα της Αίτνας, Rumex aetnensis. Η οξαλίδα περιέχει πολλή βιταμίνη C και χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο κατά του σκορβούτου. Βρίσκεται σε υψόμετρο έως 3000 μέτρων. Είναι το φυτό που αναπτύσσεται στο μεγαλύτερο υψόμετρο στην Αίτνα.                     

Χαμομήλι Αίτνας, Anthemis aetnensis. Το χαμομήλι της Αίτνας
ευδοκιμεί σε υψόμετρο 1700 έως 2900 μέτρων. Οι μίσχοι του διακλαδίζονται από το έδαφος, δίνοντάς του συχνά μια θαμνώδη εμφάνιση. Είναι  πολυετές και ανθίζει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Φτάνει συνήθως τα 25 εκατοστά σε ύψος.

Σαπωνάρια της Αίτνας, Saponaria sicula. Ένα από τα πιο διάσημα λουλούδια της Αίτνας είναι η Σαπωνάρια της Αίτνας, επιστημονική ονομασία Saponaria sicula. Βρίσκεται σε υψόμετρο έως 2300 μέτρα.

Ανθίζει με όμορφα ροζ λουλούδια από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο
και συχνά αναπτύσσεται σε "στίβες" που έρχονται σε αντίθεση με τη μαύρη λάβα και δένουν στις αμμώδεις, απότομες πλαγιές της Αίτνας. Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους είναι ότι οι ρίζες τους, όταν βυθίζονται μέσα στο νερό δημιουργούν αφρούς!

Η Σαπωνάρια είναι το έμβλημα του Πάρκου της Αίτνας. Στο οικόσημο του πάρκου μπορείτε να δείτε ένα μικρό ροζ λουλούδι κάτω αριστερά.

Astragalus siculus, επίσης Astracantha sicula.  Ανήκει στο φυτικό
γένος Astragalus, το οποίο με τη σειρά του ανήκει στην υποοικογένεια Faboideae, οικογένεια των ψυχανθών. Φύεται αποκλειστικά στην Αίτνα μεταξύ 1700 και 2450 μέτρων και ανθίζει μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου με μικρά, δυσδιάκριτα άνθη.

Σκούπα της Αίτνας, Genista aetnensis. Είναι φυτό ενδημικό της Σικελίας και της Σαρδηνίας. Ανθίζει με έντονο κίτρινο χρώμα από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο και αποπνέει ένα υπέροχο άρωμα. Μπορεί να φτάσει σε ύψος πάνω από 5 μέτρα. Αναπτύσσεται ως θάμνος ή δέντρο μέχρι το υψόμετρο των 2000 μέτρων και, ως πρωτοπόρο είδος, έχει ως έργο την προετοιμασία του εδάφους για άλλα, πιο απαιτητικά φυτά.

Σημύδα της Αίτνας, Βetula aetnensis. Σε αντίθεση με την κανονική
σημύδα, μπορεί να έχει πολλαπλούς κορμούς και φτάνει σε ύψος από 4 έως 15 μέτρα. Μπορείτε να τη βρείτε μεταξύ 1300 και 1900 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, πάνω από το Rifugio Citelli και κοντά στο Sciara del Follone ακόμη και έως τα 2110 μέτρα.

    MyPhptoPics