John William Godward, ζωγράφος

Ο Τζον Ουίλιαμ Γκόντουαρντ, 1861 - 1922, ήταν Άγγλος ζωγράφος της νεοκλασικής περιόδου και προστατευόμενος καλλιτέχνης του Λώρενς Άλμα Ταντέμα με τον οποίο είχαν παρόμοια στυλιστική τεχνοτροπία καθώς και θεματολογία από την κλασική αρχαιότητα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή Ουίλτον Γκρόουβ του Ουίμπλεντον, Λονδίνο. Ήταν ο μεγαλύτερος από τα 5 παιδιά της οικογενείας. Ο υπερβολικός έλεγχος και η συμπεριφορά των γονιών του τον έκαναν να είναι απόμακρος και ντροπαλός κατά την ενηλικίωση του. 

Η μεγάλη πλειοψηφία των έργων του Γκόντουαρντ αποτελείται από
αναπαραστάσεις γυναικών της κλασικής αρχαιότητας, της Ρωμαϊκής ή της Ελληνικής ιστορίας και μυθολογίας, με υπόβαθρο φυσικές τοποθεσίες ή αρχαίους ναούς και επαύλεις. Ημέρες της Σαπφούς, 1904!

Υπάρχουν επίσης αρκετές γυμνές και ημίγυμνες αναπαραστάσεις. Η προτίμησή του στην συγκεκριμένη θεματολογία, φαίνεται πως ήταν προϊόν της εποχής, με την νεοκλασική αναβίωση να διαρκεί από το 1860 και για τις επόμενες 3 δεκαετίες. Το αντικείμενο των πινάκων του ήταν συνήθως στιγμές ξεγνοιασιάς ή ανέμελης περισυλλογής. Η Γλυκιά Ανάπαυση μιας Καλοκαιρινής Ημέρας, 1891

Απέκτησε φήμη για την ικανότητα στο να απεικονίζει ρεαλιστικά
υφές όπως το μάρμαρο, επιδερμίδα, τρίχωμα, και υφάσματα. Συνήθιζε συχνά να ζωγραφίζει διαφορετικές εκδοχές των έργων του. Ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες του είναι ο Dolce far Niente, γλυκιά απραξία, γνωστός και ως Sweet idleness στα αγγλικά, 1904, για τον οποίο υπάρχουν εκδοχές του 1897 και του 1906.

Η οικογένειά του ήταν πάντα έντονα αντίθετη  για την επιλογή του να γίνει ζωγράφος. Όταν ταξίδεψε στην Ιταλία το 1912 μαζί με ένα από τα μοντέλα του, τον αποκλήρωσαν και κατέστρεψαν τις φωτογραφίες του από τα οικογενειακά άλμπουμ. Το 1921επέστρεψε στην Αγγλία. Νιότη και Χρόνος, 1901

Η τεχνοτροπία του δεν ήταν πλέον τόσο δημοφιλής όσο στο
παρελθόν, καθώς η εμφάνιση της σύγχρονης τέχνης έφερε μαζί της τα νέα κινήματα του ντανταϊσμού και του σουρεαλισμού, τα οποία διέφεραν σημαντικά από τον νεοκλασικισμό. Το επόμενο έτος λέγεται πως ανέπτυξε κάποια ψυχολογική διαταραχή και αυτοκτόνησε στην ηλικία των 61 ετών. Ένα τραγούδι δίχως λόγια,1919

Στο σημείωμα της αυτοκτονίας του έγραφε: "ο κόσμος δεν είναι αρκετά μεγάλος για εμένα και τον Πικάσο". Η οικογένειά του ντρεπόταν για το γεγονός ότι αυτοκτόνησε και έκαψε όλα του τα έγγραφα και την αλληλογραφία. Κάτω από το Άνθος που κρέμεται από το Κλαδί, 1917



Δεν υπάρχουν γνωστές φωτογραφίες του που διασώζονται, εκτός
από μια αναπαράσταση σε ένα έργο του 1889 με τίτλο "Waiting for an answer", περιμένοντας μια απάντηση, όπου  εικάζεται πως αποτελεί αυτοπροσωπογραφία του. Θάφτηκε στο κοιμητήριο του Μπρόμπτον στο δυτικό Λονδίνο.



Μερικά από τα έργα του!




Το Αγαπημένο, 1901







Η Μούσα Ερατώ με την Λύρα της, 1895






Μια Λίμνη με Κρίνους, 1917








Ώρα παιχνιδιού, 1891








Η εποχή των ρόδων, 1916






Καλοκαιρινή αδράνεια, Όνειρα ημέρας, 1909







Η σιέστα, 1895












Το Ήσυχο Κατοικίδιο, 1906











Το Μαντείο των Δελφών, 1899













Αθηναΐς, 1908













Περιμένοντας την πομπή, 1890










     Γλυκιά απραξία, έκδοση 1897
     Γλυκιά απραξία, έκδοση του 1906
     Μια ιέρεια του Βάκχου, 1890
    Κεφάλι ενός κοριτσιού, γνωστό και ως, η ιέρεια, 1896
                                            Μια μελαχρινή, 1898
       MyPhotoPics