Το Μουσείο Βικτόρ Ουγκώ βρίσκεται στην Πλατεία Βοσγίων στη συνοικία Μαραί στο Παρίσι, Γαλλία. Στεγάζεται στο Μέγαρο Rohan – Guéméné, που χτίστηκε το 1605 για τον Isaac Arnauld, βασιλικό σύμβουλο. Από το 1639 ως το 1784, το μέγαρο ανήκε στον Louis de Rohan. Μετά από σειρά άλλων ενοίκων, εγκαταστάθηκε το 1832 στο δεύτερο όροφο του μεγάρου ο Βικτόρ Ουγκώ με την οικογένειά του. Την εποχή που εγκαταστάθηκε εκεί, ήταν τριάντα ετών και
παντρεμένος με την παιδική του φίλη Αντέλ Φουσέ, Adèle Foucher, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Ήταν χώρος συνάντησης των πιο διάσημων προσωπικοτήτων του Ρομαντικού Κινήματος "Σενάκλ", Cénacle, που κυριαρχούσε τότε στη Γαλλία, όπως οι Αλφρέ ντε Βινιύ, Αλφόνς ντε Λαμαρτίν, Σαρλ-Ωγκυστέν Σαιντ-Μπεβ, Αλέξανδρος Δουμάς, Νταβίντ ντ’ Ανζέ, Λουί Μπουλανζέ κ.ά.
Έζησε εκεί μέχρι το 1848, οπότε μετακόμισε με την οικογένειά του στην "Νέα Αθήνα", Nouvelle Athènes, μια περιοχή κοντά στην Μονμάρτρη. Εκεί έγραψε πολλά από τα έργα του, μεταξύ των οποίων και μεγάλο μέρος από το αριστούργημά του Οι Άθλιοι. Το Δεκέμβριο του 1851 αναγκάστηκε για πολιτικούς λόγους να αυτοεξοριστεί στις Βρυξέλλες, όπου παρέμεινε για δεκαεννέα χρόνια.
Το Μουσείο Βικτόρ Ουγκώ, αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του,
εγκαινιάστηκε στις 30 Ιουνίου 1903. Εδώ βρίσκεται το διάσημο για τις φιλολογικές συγκεντρώσεις "Κόκκινο Σαλόνι", όπου υπάρχουν μια μαρμάρινη προτομή του Ουγκώ, 1838, φιλοτεχνημένη από το γλύπτη και φίλο του Νταβίντ ντ’ Ανζέ,
το "Πορτέτο της κυρίας Ουγκώ", 1839, του Louis Boulanger και
Το εντυπωσιακό "Κινέζικο Σαλόνι" περιέχει τις περίφημες συλλογές από κινέζικες αντίκες, που είχε συγκεντρώσει ο συγγραφέας τόσο κατά τη διάρκεια της διαμονής του στο κτίριο της Πλατείας Βοσγίων όσο και κατά την περίοδο της μακρόχρονης εξορίας του.
Βίκτορα Ουγκώ",1879, του καλλιτέχνη Daniel Saubés, καθώς και την αριστουργηματική μπρούντζινη προτομή του, 1908, φιλοτεχνημένη από τον Ογκίστ Ροντέν.
Εντυπωσιακό είναι και το υπνοδωμάτιο του Ουγκώ με το περίτεχνο κρεβάτι του σε ρυθμό Λουδοβίκου ΙΓ΄.
καμάρες, το δάπεδο καθώς και όλες οι στέγες του μεγάρου που στεγάζεται, χαρακτηρίστηκαν ως ιστορικά μνημεία από το 1954.



.jpg)












