Το Il Gallo Lungo είναι το μεγαλύτερο από τα τρία νησιά που ονομάζονται Sirenusas ή Gallos και βρίσκονται στα ανοιχτά της ακτής του Αμάλφι στο Sirenusas, Ιταλία. Είναι διάσημο για την καταπληκτική του ομοιότητα με το σχήμα του δελφινιού. Στην κυρτή πλευρά του έχει ανασκαφεί ένας μικρός όρμος, που ονομάζεται "la Praja", με μια μικρή παραλία, που επιτρέπει στα σκάφη να αγκυροβολούν. Στο κάτω μέρος του όρμου υπάρχει ένα μικρό σπίτι, ενώ στην άγονη κορυφή του νησιού υπάρχει μια σκοπιά.
Αρχικά φιλοξένησε ένα μοναστήρι και στη συνέχεια μια φυλακή. Κατά την διάρκεια της βασιλείας του Καρόλου Β' της Νάπολης, τέλη 13ου αιώνα, η ακτή του Αμάλφι έγινε αντικείμενο αυξανόμενων επιθέσεων από πειρατές. Για να τους αποτρέψει, ο Κάρολος έχτισε έναν νέο πύργο πάνω από τα ερείπια ενός παλιού Ρωμαϊκού. Κατασκευάστηκε γύρω στο 1312 και είχε μια φρουρά τεσσάρων στρατιωτών.
Μετά από διάφορους ιδιοκτήτες το 1922 τα αγόρασε ο Ρώσος χορογράφος και χορευτής Leonide Massine και το μετέτρεψε από χώρο άμυνας σε ιδιωτική κατοικία. Μετά τον θάνατο του Massine, το 1988, τα αγόρασε ο Ρώσος χορευτής Rudolf Nureyev, ο οποίος πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του εκεί. Διακόσμησε ξανά τη βίλα σε Μαυριτανικό στιλ και έντυσε τους εσωτερικούς της χώρους με πλακάκια του 19ου αιώνα από τη Σεβίλλη.
Μετά τον θάνατο του Nureyev, τα νησιά αγοράστηκαν το 1996 από τον Giovanni Russo, έναν ξενοδόχο από το Σορέντο, που εκτός από τη χρήση τους ως ιδιωτική κατοικία τα καθιστά επίσης διαθέσιμα για ιδιωτική ενοικίαση με προσωπικό 7 ατόμων και ένα δρομολόγιο για να μεταφέρει επισκέπτες από και προς την ηπειρωτική χώρα.
Σύμφωνα με την Eλληνική μυθολογία, στο αρχιπέλαγος κατοικούσαν οι σειρήνες, που με το σαγηνευτικό τους τραγούδι μάγευαν τους ναυτικούς μέχρι να χαθούν στη θάλασσα. Μια μοίρα που μόνο ο μυθικός Οδυσσέας και ο Ιάσονας με τους Αργοναύτες του, είχαν καταφέρει να ξεφύγουν. Ο πρώτος που περιέγραψε το αρχιπέλαγος, επιλέγοντας το όνομα Sirenuse ήταν ο Στράβων, Έλληνας γεωγράφος που έζησε τον 1ο αιώνα π.Χ.
.jpg)
MyPhotoPics