Στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου της Κολομβίας βρίσκεται μια μικρή αυτόχθονη κοινότητα με περίπου 1.300 κατοίκους, που ονομάζεται Μακεδονία. Ζουν από το ψάρεμα, το κυνήγι και την χειροτεχνία, που απευθύνεται στους λίγους εποχιακούς τουρίστες το Πάσχα και τον Ιούνιο από την υπόλοιπη Κολομβία. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς είναι κάτω των 18 ετών, ενώ το σχολείο και η εκκλησία είναι οι μόνοι δημόσιοι χώροι.
Έχει ένα τετραγωνισμένο ρυμοτομικό σχέδιο, σχεδιασμένο από την κεντρική διοίκηση της Μπογκοτά, τα σπίτια είναι χτισμένα σε πασσάλους, για προστασία από τυχόν υπερχειλίσεις αλλά και από δυσάρεστες επισκέψεις φιδιών και κροκοδείλων.
Οι δε οριζόντιοι και κάθετοι δρόμοι είναι τσιμεντένιοι, σχεδιασμένοι μόνο για πεζούς. Το αυτοκίνητο είναι άγνωστη λέξη στην πυκνή ζούγκλα του Αμαζονίου. Οι επικοινωνίες είναι παντού παραποτάμιες.Υπάρχου αντικρουόμενες αναφορές για το πότε ιδρύθηκε η Μακεδονία και τον λόγο που πήρε το όνομά της. Κάποιοι λένε ότι το χωριό ιδρύθηκε τον 19ο αιώνα από μια οικογένεια της οποίας το επίθετο ήταν Makedo, η οποία ανήκε στη φυλή Ticuna. Μια άλλη θεωρία είναι ότι το όνομα Μακεδονία επιλέχθηκε μετά από αλληλεπιδράσεις μεταξύ ιθαγενών κοινοτήτων και ιεραποστόλων ή εποίκων.
Το όνομα "Μακεδονία" θα μπορούσε να είχε επιλεγεί από ιεραποστόλους εμπνευσμένους από το αρχαίο βασίλειο της Μακεδονίας στην Ελλάδα, το οποίο έχει σημασία στην Χριστιανική ιστορία λόγω των ταξιδιών του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος κήρυξε στην Μακεδονία όπως περιγράφεται στην Καινή Διαθήκη. Η ονομασία τόπων με ευρωπαϊκές ή βιβλικές αναφορές ήταν κοινή πρακτική στο πλαίσιο των προσπαθειών "εκχριστιανισμού" των αυτόχθονων πληθυσμών.
MyPhotoPics