Το Κάστρο των Σφόρτσα, Castello Sforzesco, μιας από τις πιο επιφανείς οικογένειες της Ιταλίας, βρίσκεται στο Μιλάνο, Ιταλία. Χτίστηκε κατά τον 15ο αιώνα από τον Φραγκίσκο Α΄ Σφόρτσα, Δούκα του Μιλάνου, επάνω στα ερείπια οχυρώσεων που χρονολογούνταν από τον 14ο αιώνα. Ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε τον 16ο και 17ο αιώνα και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα φρούρια στην Ευρώπη.
Ανακατασκευάστηκε από τον Λούκα Μπελτράμι την περίοδο 1891-1905 και φιλοξενεί σήμερα μουσεία και συλλογές έργων τέχνης της πόλης του Μιλάνου. Η μεταπολεμική ανακατασκευή του κτίσματος για τις ανάγκες φιλοξενίας μουσείων έγινε με πρωτοβουλία της κοινοπραξίας αρχιτεκτόνων BBPR.
Το 1494, όταν ο Λουδοβίκος Σφόρτσα έγινε άρχοντας του Μιλάνου, κάλεσε καλλιτέχνες για να αναλάβουν την διακόσμηση του κάστρου. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονταν οι Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο οποίος φιλοτέχνησε τις τοιχογραφίες σε αρκετά δωμάτια σε συνεργασία με τον Μπερναρντίνο Ζενάλε τον Μπερναρντίνο Μπουτινόνε και τον Ντονάτο Μπραμάντε.Το 1498, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι διακόσμησε την Sala delle Asse, το Δωμάτιο με ξύλινες σανίδες, διαστάσεων δεκαπέντε επί δεκαπέντε μέτρων, που είναι το πιο εμβληματικό στο Κάστρο. Μια διακόσμηση αποτελούμενη από φυσικά μοτίβα. Οι τοίχοι και η θολωτή οροφή του είναι διακοσμημένα με ένα σχέδιο trompe-l'œil που απεικονίζει "κορμούς δέντρων, πλεγμένα φύλλα με καρπούς, ρίζες, βράχους σε ένα θόλο που δημιουργείται από δεκαέξι δέντρα", σαν να ήταν στο ύπαιθρο και όχι μέσα σε κάστρο.
Την ίδια εποχή, ο Μπαρτολομέο Σουάρντι, γνωστός και ως Bramantino, ανέλαβε να φιλοτεχνήσει την Sala del Tesoro, δωμάτιο του θησαυρού. Μια μεγάλη τοιχογραφία που απεικονίζει τον Argus, Άργο, έναν μυθικό γίγαντα, φύλακα και υπηρέτη της Θεάς Ήρας. Ήταν γνωστός ως πανόπτης ή μυριωπός γιατί είχε εκατό μάτια, από τα οποία κάποια κοιμούνταν, ενώ πάντα υπήρχαν κάποια που έμεναν ανοικτά. Το κεφάλι του κεντρικού σχήματος έχει χαθεί λόγω αρχιτεκτονικών τροποποιήσεων στην αίθουσα κατά την εποχή Sforza.
Ντυμένος με ένα μανδύα από δέρμα ζώου, με ένα ραβδί στο ένα χέρι και ένα κηρύκειο στο άλλο, ο Άργος πρέπει να είχε το κεφάλι του καλυμμένο από ένα διάδημα ή τουρμπάνι από φτερά παγωνιού, μια νύξη για τα εκατό μάτια του. Τα δύο μετάλλια στα πλάγια λένε πώς ο Ερμής αποκοίμισε τον Άργο με μουσική και τον σκότωσε. Η Ήρα, για να τιμήσει τον άγρυπνο φύλακα, διατήρησε για πάντα τα εκατό του μάτια στην ουρά των παγωνιών, των ιερών της πουλιών.
Η ερμηνεία της σκηνής στο κεντρικό μετάλλιο παραμένει άγνωστη. Εδώ εμφανίζεται μια ομάδα ανθρώπων με μια καθιστή φιγούρα στο κέντρο, που έχει το δεξί πόδι πάνω σε μια υδρόγειο σφαίρα. Η παρουσία μιας ζυγαριάς οδήγησε ορισμένους κριτικούς να ερμηνεύσουν την απεικόνιση ως "ζύγισμα χρυσού" αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για το νόημα της σκηνής.
Υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι παρόλο που αποκεφάλισαν τον Άργο, ο Έλληνας γίγαντας παραμένει φύλακας και συνεχίζει να προστατεύει τους θησαυρούς των Sforza με τη βοήθεια δύο πιστών παγωνιών.
Το συγκρότημα του κάστρου Sforza περιλαμβάνει τα ακόλουθα μουσεία:
Την Πινακοθήκη. Μια συλλογή έργων τέχνης που περιλαμβάνει το Trivulzio Madonna του Andrea Mantegna και αριστουργήματα των Canaletto, Tiepolo, Vincenzo Foppa, Titian και Tintoretto
Το Μουσείο Αρχαίας Τέχνης. Φιλοξενεί μια από τις πιο σημαντικές
συλλογές γλυπτών και αντικειμένων τέχνης της ύστερης αρχαιότητας, του μεσαίωνα και της Αναγέννησης στην βόρεια Ιταλία. Επίσης, περιλαμβάνει το οπλοστάσιο, στολές πανοπλίας, την αίθουσα ταπισερί, ταφικά μνημεία από διάφορες περιόδους κ.ά.
Το Μουσείο Μουσικών Οργάνων. Αποτελείται από πέντε αίθουσες και εκθέτει πάνω από 700 μουσικά όργανα από τον δέκατο πέμπτο έως τον εικοστό αιώνα με ιδιαίτερη προσοχή στα λομβαρδικά όργανα. Η συλλογή περιέχει βιολιά Lombard και Cremonese, κόρνα κυνηγιού, πολυάριθμα ξύλινα όργανα, φαγκότα, πιάνα και μερικά αρχαία όργανα.
Το Αιγυπτιακό Μουσείο. Τα τμήματα Αιγύπτου βρίσκονται στις αίθουσες Visconti.
Συλλογές Εφαρμοσμένης Τέχνης ή Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών. Βρίσκεται στις αίθουσες Ducal και Rocchetta, χωρίζεται σε διάφορα τμήματα, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα τμήματα χρυσοχοΐας, ελεφαντόδοντου, μπρούτζου, σμάλτου και καλλιτεχνικού γυαλιού. Υπάρχουν επίσης συλλογές κεραμικών κ.ά.
Το Μουσείο Αντικέ Επίπλων & Ξύλινων Γλυπτών. Bρίσκεται στον πρώτο όροφο της αυλής του Κάστρου Sforza. Tαξινομείται χρονολογικά από τον 14ο αιώνα έως τους σύγχρονους χρόνους με ιδιαίτερη έμφαση στην Ιταλική και Λομβαρδική ιστορία επίπλων.
Ένα από τα πιο σημαντικά αντικείμενα που εκτίθενται εκεί είναι το Chamber of Griselda, η αίθουσα της Griselda. Ένα ξύλινο δωμάτιο που ανακατασκευάστηκε με αποσπασμένες τοιχογραφίες του 15ου αιώνα για να δημιουργήσει ένα αντίγραφο της κλίμακας, του πώς έμοιαζε στην αρχική του θέση στο Κάστρο Roccabianca κοντά στην Πάρμα.
Η συλλογή Achille Bertarelli, Print Collection. Είναι ίσως μια από τις μεγαλύτερες συλλογές έντυπων έργων στον κόσμο. Φέρει το όνομα του ιδρυτή της, ο οποίος το 1925 δώρισε την συλλογή του από εκτυπώσεις και αφίσες, περίπου 300.000 έγγραφα, στον Δήμο του Μιλάνου. Τα επόμενα χρόνια η συλλογή μεγάλωσε και σήμερα κατέχει πάνω από ένα εκατομμύριο έργα.
Το Μουσείο Rondanini Pietà. Είναι το πιο πρόσφατο μουσείο του Κάστρου Sforza. Ιδρύθηκε το 2015 με βάση ένα έργο του αρχιτέκτονα Michele De Lucchi, για να στεγάσει το τελευταίο διάσημο έργο του Μικελάντζελο, το Rondanini Pietà, για το οποίο εργάστηκε από το 1552 μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του το 1564 και αγοράστηκε από τον Δήμο το 1952. Η αίθουσα φιλοξενεί και άλλα έργα, όπως το χάλκινο κεφάλι του Μιχαήλ Άγγελου και ένα νόμισμα με την προτομή του καλλιτέχνη.Η βιβλιοθήκη Trivulziana. Bρίσκεται προσαρτημένη στο Πολιτικό Ιστορικό Αρχείο. Περιέχει περίπου 180.000 τόμους, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν 1300 χειρόγραφα, 1300 incunabula, 16.000 βιβλία του δέκατου έκτου αιώνα. Περιλαμβάνει επίσης κληροδοτήματα από τον 8ο αιώνα, αρχαία βιβλία, σύγχρονα βιβλία, περιοδικά, μικροφίλμ, φωτογραφίες, αφίσες, εκτυπώσεις, γεωγραφικούς χάρτες κλπ.
Περιλαμβάνει και ένα χειρόγραφο του Λεονάρντο ντα Βίντσι, το Trivulzian Codex 2162, μια συλλογή σχεδίων και γραπτών του, το οποίο περιλαμβάνει 51 αριθμημένες κάρτες που χρονολογούνται μεταξύ 1478 και 1493 και έχει μέγεθος 20,5 x 14 εκατοστά.
Ο Πύργος του Φιλαρέτη. Οφείλει το όνομά του στον αρχιτέκτονα
Antonio Averulino, γνωστό και ως il Filarete, τον οποίο σχεδίασε το 1452.
Το ρολόι του Πύργου. Το μοτίβο του λαμπερού ήλιου ήταν εμπνευσμένο από το οικόσημο Sforza.
Το Άγαλμα του Αγίου Αμβροσίου, γλυπτό από τον Luigi Secchi, στην
πρόσοψη του Πύργου Filarete. Πλαισιώνεται από τα οικόσημα των Sforza. Παραγγέλθηκε από τον Λούκα Μπελτράμι.
Abraham Bloemaert, Αβραάμ Μπλούμαερτ, 1564–1651. Ερμής και Άργος, 1592. Λάδι σε καμβά, διαστάσεις 63,50 επί 81,30. Κεντρικό Μουσείο Ουτρέχτης, Ολλανδία.
Ο γίγαντας Άργος. Έργο του Σαλβαντόρ Νταλί!!! MyPhotoPics
Η ερμηνεία της σκηνής στο κεντρικό μετάλλιο παραμένει άγνωστη. Εδώ εμφανίζεται μια ομάδα ανθρώπων με μια καθιστή φιγούρα στο κέντρο, που έχει το δεξί πόδι πάνω σε μια υδρόγειο σφαίρα. Η παρουσία μιας ζυγαριάς οδήγησε ορισμένους κριτικούς να ερμηνεύσουν την απεικόνιση ως "ζύγισμα χρυσού" αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για το νόημα της σκηνής.
.jpg)
