Γεράκι, νομός Λακωνίας, Πελοπόννησος, Ελλάς,

Το Γεράκι είναι χωριό του Νομού Λακωνίας και βρίσκεται 39 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Σπάρτης, Πελοπόννησος, Ελλάς, σε υψόμετρο 300 μέτρων. Κατά την απογραφή του 2001 είχε 1.372 κατοίκους.  Έχει συνεχή ιστορικό βίο από την προϊστορική εποχή. Οι κάτοικοι ασχολούνται με γεωργικές εργασίες και η κυριότερη ενασχόλησή τους είναι η καλλιέργεια της ελιάς. 

Οι γυναίκες ασχολούνται με την υφαντουργία, τα δε κιλίμια του
Γερακίου, έχουν βραβευθεί στις εκθέσεις της Βιέννης το 1873 και του Ζαππείου το 1890. Το 2019 η υφαντική παράδοση του Γερακίου εγγράφηκε στο Εθνικό Ευρετήριο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας ως, "Η υφαντική τέχνη για την δημιουργία κιλιμιών στον όρθιο αργαλειό στο Γεράκι Λακωνίας". 

Τα γερακίτικα κιλίμια είναι χειροποίητοι τάπητες που υφαίνονται σε όρθιο ξύλινο αργαλειό. Αποτελούνται από πολύχρωμα μάλλινα νήματα, που δημιουργούν τον πολύπλοκο φυτικό ή γεωμετρικό διάκοσμο, και από βαμβακερό στημόνι. Υφαίνονται σε ποικίλες διαστάσεις και είναι μονοκόμματα. 

Οι γνώσεις υφαντικής μεταφέρονται προφορικά με βιωματική μαθητεία από τις μητέρες και τις γιαγιάδες στις κόρες ή γενικότερα μεταξύ συγγενικών προσώπων αλλά και με εκπαιδευτικά προγράμματα σε οικιακά εργαστήρια.

Ο ενοριακός ναός είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου, 1702 μ.Χ.  

Η κεντρική πλατεία.

To κάστρο του Γερακίου, ο "Μικρός Μυστράς" της Λακωνίας, όπως αποκαλείται, είναι ένα φράγκικο κάστρο που εξελίχθηκε σε καστροπολιτεία, σε υψόμετρο 400μ στους πρόποδες του Πάρνωνα, σε σημείο που ήταν κατοικημένο από την προϊστορική εποχή. Ήταν ένα από τα πιο σημαντικά κάστρα της Πελοποννήσου κάποτε. Περιέχει 30 βυζαντινούς ναούς του 12ου-15ου αιώνα με σπάνιες τοιχογραφίες.

Η μεγαλύτερη εκκλησία είναι ο Άγιος Γεώργιος στην
κορυφή του οικισμού μέσα στα τείχη του κάστρου. Αρχικά ήταν δίκλιτη βασιλική κατά τον 13ο αιώνα και τον 14ο αιώνα προστέθηκε το τρίτο κλίτος νότια και ο νάρθηκας,  πιθανόν από τον Ιωαννίτη ιππότη Inigo d' Alfero. 

Ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης, μονόχωρος ναός, στο πλάτωμα του οικισμού, με τοιχογραφίες του 14ου αιώνα μ.Χ.  

Ο Ναός της Αγίας Παρασκευής τοποθετείτε χρονικά στα υστεροβυζαντινά έτη, ενώ ο ναός ανήκει στους σταυρεπίστεγους ναούς. Στο εσωτερικό του ναού σώζεται ένα μεγάλο μέρος της διακόσμησης, το οποίο χρονολογικά ανήκει στο α΄ μισό του 15 αιώνα.

    MyPhotoPics