Iδρύθηκε το 1868 από τον τότε πρόεδρο της Βολιβίας Μαριάνο
Μελγαρέχο με σκοπό να δημιουργηθεί λιμάνι για την διευκόλυνση του εμπορίου. Ενώ αρχικά ανήκε στη Βολιβία το 1879 καταλήφθηκε, κατά την διάρκεια του πολέμου του Ειρηνικού, από τον στρατό της Χιλής, στην οποία και ανήκει μέχρι και σήμερα. Είναι η τέταρτη σε πληθυσμό πόλη της Χιλής και περιλαμβάνει μικρές παροικίες από Κροάτες και Έλληνες μετανάστες. Είναι αδελφοποιημένη με την πόλη του Βόλου της Ελλάδας.
Είναι μια πόλη με ζεστές θερμοκρασίες και η κύρια "είσοδος" για τις πιο άνυδρες περιοχές, προς την έρημο Ατακάμα. Είναι στενά συνδεδεμένη με τη μεταλλευτική δραστηριότητα, καθώς είναι λιμάνι και ο κύριος κόμβος υπηρεσιών για μια από τις σημαντικότερες περιοχές εξόρυξης της Χιλής. Θεωρείται επίσης το λίκνο της αστρονομίας για το νότιο ημισφαίριο. Η περιοχή Antofagasta φιλοξενεί τα μεγαλύτερα επίγεια αστρονομικά παρατηρητήρια στον κόσμο.
Έχει πολλά δημόσια και ιδιωτικά εκπαιδευτικά πανεπιστήμια.
Δύο μεγάλα παραδοσιακά πανεπιστήμια είναι, το δημόσιο Πανεπιστήμιο της Antofagasta που ανήκει στο Συμβούλιο Πρυτάνεων των Πανεπιστημίων της Χιλής και στην Ένωση Περιφερειακών Πανεπιστημίων της Χιλής και,
το ιδιωτικό Καθολικό Πανεπιστήμιο του Βορρά που ανήκει στην Καθολική Εκκλησία. Ιδρύθηκε στις 31 Μαΐου 1956, άρχισε τις δραστηριότητές της στις 25 Μαρτίου 1957 και αναγνωρίστηκε από το κράτος με νόμο στις 4 Φεβρουαρίου 1964. Είναι μέλος του Συμβουλίου των Πρυτάνεων των Πανεπιστημίων της Χιλής.
Μερικά από τα αξιοθέατα της πόλης:
Kτίριο Δημόσιων Υπηρεσιών. Έχει γαλλικό νεοκλασικό ντιζάιν, αποτελείται από τρεις ορόφους. Αποτελεί έμβλημα του ιστορικού κέντρου της πόλης. Αρχιτέκτονες ήταν ο Carlos Alcalde Cruz και ο Julio Arancibia. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1921.
Στο ιστορικό αυτό κτίριο, στις 14 Νοεμβρίου 2013, στον δεύτερο όροφο άνοιξε τις πύλες της η Περιφερειακή Βιβλιοθήκη Antofagasta.
Πολιτιστικό κέντρο, Κτήριο Simon Patino. Βικτοριανού στιλ κτήριο χτίστηκε το 1913 ως Εμπορική Τράπεζα από τον εκατομμυριούχο της εποχής, τον Βολιβιανό Simón I. Patiño.
Περιφερειακό Μουσείο Antofagasta. Χιλιανό ιστορικό και αρχαιολογικό μουσείο στην ιστορική συνοικία της Αντοφαγκάστα. Βρίσκεται στο πρώην τελωνείο το οποίο χτίστηκε το 1867. Στις 20 Οκτωβρίου 1972 ονομάστηκε Εθνικό Ιστορικό Μνημείο.
Παρουσιάζει περίπου 10.000 κομμάτια, συμπεριλαμβάνονται
αρχαιολογικά αντικείμενα από τον προ-ισπανικό πολιτισμό του παράκτιου τομέα, ιστορικά αντικείμενα όπως έγγραφα και γεωλογικά αντικείμενα όπως ορυκτά.
χυτηρίου αργύρου. Κηρύχθηκε Εθνικό Ιστορικό Μνημείο στις 7 Ιανουαρίου 1974.
Ενορία Παναγίας του Όρους Carmel, Στρατιωτικό Παρεκκλήσι,
Εθνικό ιστορικό μνημείο. Ένα όμορφο εκκλησάκι, δίπλα στη θάλασσα, ένα πολύ ρομαντικό μέρος.
Casa Abaroa. Νεοκλασικoύ στιλ, χτίστηκε το 1920 από τον Ισπανό αρχιτέκτονα Jaime Pedreny υπό την ανάθεση του επιχειρηματία Andrónico Abaroa. Βρίσκεται στην δυτική άκρη του πάρκου Brasil. Έχει δύο ορόφους, υπόγειο και δύο εισόδους. Το Universidad Católica del Norte προώθησε την ανακήρυξή του ως Εθνικό Μνημείο το 1998 και έγινε ένας χώρος αφιερωμένος στον πολιτισμό και τις τέχνες.
Περιφερειακό Μουσείο Antofagasta. Χιλιανό ιστορικό και αρχαιολογικό μουσείο στην ιστορική συνοικία της Αντοφαγκάστα. Βρίσκεται στο πρώην τελωνείο το οποίο χτίστηκε το 1867. Στις 20 Οκτωβρίου 1972 ονομάστηκε Εθνικό Ιστορικό Μνημείο.
αρχαιολογικά αντικείμενα από τον προ-ισπανικό πολιτισμό του παράκτιου τομέα, ιστορικά αντικείμενα όπως έγγραφα και γεωλογικά αντικείμενα όπως ορυκτά.
Melbourne Clark Dock, γνωστότερο ως Historic Dock. Στις 12 Ιουλίου 1978 κηρύχθηκε εθνικό ιστορικό μνημείο. Το 1872 η Melbourne Clark Company ξεκίνησε την κατασκευή της αποβάθρας νιτρικών ουσιών προκειμένου να ανεγερθεί η πρώτη αποβάθρα φόρτωσης για τη μεταφορά των νιτρικών αλάτων της πόλης. Εγκαινιάστηκε το 1880.
χυτηρίου αργύρου. Κηρύχθηκε Εθνικό Ιστορικό Μνημείο στις 7 Ιανουαρίου 1974.
Estadio Regional de Antofagasta, επίσημα Estadio Regional Bicentenario Calvo y Bascuñan de Antofagasta, είναι ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και συγκρότημα αθλητικών εγκαταστάσεων. Τα επίσημα εγκαίνια του σταδίου έγιναν στις 8 Οκτωβρίου 1964.
Basílica Corazón de María. Η Βασιλική της Καρδιάς της Μαρίας είναι ένας καθολικός ναός που ξεκίνησε να χτίζεται από τους Ιεραπόστολους Υιούς της Άμωμης Καρδιάς της Μαρίας το 1913 και ολοκληρώθηκε το 1928. Είναι Νεογοτθικού και Νεοβυζαντινού ρυθμού.
Catedral de Antofagasta. Kαθεδρικός ναός του Αγίου Ιωσήφ που ονομάζεται επίσης και Antofagasta Cathedral. Είναι ένα θρησκευτικό κτήριο της Καθολικής Εκκλησίας που βρίσκεται απέναντι από την πλατεία Colón, κατά μήκος της οδού San Martin. Αρχιτέκτονας ήταν ο Εμίλ Ντουαγέρ και το αρχιτεκτονικό στιλ είναι Νεογοτθική αρχιτεκτονική.
Εθνικό ιστορικό μνημείο. Ένα όμορφο εκκλησάκι, δίπλα στη θάλασσα, ένα πολύ ρομαντικό μέρος.
Ορόσημο στον Τροπικό του Αιγόκερω. Eίναι ένα μνημειώδες γλυπτό 28 χλμ. βόρεια της πόλης. Εγκαινιάστηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2000, την ημέρα του Θερινού Ηλιοστασίου στο νότιο ημισφαίριο και τη στιγμή που το μέρος περνούσε κάτω από τον Ήλιο, οπότε οι σκιές των κάθετων αντικειμένων εξαφανίστηκαν. Για τα ηλιοστάσια του Ιουνίου, ο Τροπικός του Αιγόκερω είναι το νοτιότερο μέρος κάτω από τον Ήλιο.
Φυσικό Μνημείο La Portada. Η αψίδα της La Portada έχει
ύψος 43 μέτρα, πλάτος 23μ και μήκος 70μ. Έχει βάση από μαύρη ηφαιστειακή πέτρα ανδεσίτη, πάνω στην οποία τοποθετήθηκαν ιζηματογενή θαλάσσια πετρώματα , κιτρινωπά στρώματα ψαμμίτη και στρώματα απολιθωμάτων οστράκων, από 35 έως 2 εκατομμύρια χρόνια π.Χ.
ύψος 43 μέτρα, πλάτος 23μ και μήκος 70μ. Έχει βάση από μαύρη ηφαιστειακή πέτρα ανδεσίτη, πάνω στην οποία τοποθετήθηκαν ιζηματογενή θαλάσσια πετρώματα , κιτρινωπά στρώματα ψαμμίτη και στρώματα απολιθωμάτων οστράκων, από 35 έως 2 εκατομμύρια χρόνια π.Χ.
Η αψίδα περιβάλλεται από τους γκρεμούς του παράκτιου βράχου, του οποίου το μέγιστο ύψος είναι 52 μ., οι οποίοι διαμορφώθηκαν επίσης από θαλάσσια τριβή.