Το βυζαντινό κάστρο, φρούριο, των Τρικάλων, Ελλάς, βρίσκεται στη ΒΑ πλευρά της πόλης. Χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα μ.Χ., στα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Τρίκκης. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας επισκευάστηκε από τους Τούρκους και χρησιμοποιήθηκε ως οχυρό. Το τείχος του περιλαμβάνει πέντε πύργους και πολλές μικρές πολεμίστρες.
Εσωτερικά, διαιρείται κλιμακωτά, με εγκάρσια τείχη, σε τρία διαζώματα. Στη δυτική πλευρά του πρώτου διαζώματος ανοίγεται η κύρια είσοδος, με ημικυκλικό λίθινο περιθύρωμα και σιδερένια πύλη.
Το εσωτερικό του κοσμείται από μια λιμνούλα με σιντριβάνι και γεφυράκια. Στον ίδιο χώρο λειτουργεί καφέ – εστιατόριο. Ανατολικά υπάρχει πέτρινη σκάλα για άμεση πρόσβαση στην παλιά πόλη.
Στο δεύτερο διάζωμα υψώνεται ο κεντρικός πύργος, ύψους 33
μέτρων, με το περίφημο ρολόι των Τρικάλων, σύμβολο της πόλης. Το πρώτο ρολόι τοποθετήθηκε από τους Τούρκους τον 17ο αιώνα μαζί με μια καμπάνα βάρους 650 κιλών. Το 1936 αντικαταστάθηκε με ένα καινούργιο.
Στο εσωτερικό του λειτουργεί φωτογραφική έκθεση με θέμα την ιστορία της πόλης.
Στο ίδιο διάζωμα κατασκευάστηκε το 1988 ανοικτό θέατρο,
όπου δίνονται κάθε χρόνο παραστάσεις και συναυλίες.
Στο τρίτο διάζωμα, βρίσκεται ένα μικρό εσωτερικό φρούριο που ήταν το έσχατο καταφύγιο των αμυνομένων και είναι ενισχυμένο από τέσσερις πύργους. Εσωτερικά του σώζεται ένα καμαροσκέπαστο, μονόχωρο κτήριο που χρησίμευε ως πυριτιδαποθήκη. Εδώ, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, υπήρχε είσοδος σε
τούνελ που περνούσε κάτω από το λόφο του Προφήτη Ηλία και κατέληγε στην Καλαμπάκα. Σε περιόδους εχθροπραξιών λειτουργούσε ως έξοδος διαφυγής από το φρούριο.Γύρω από τα τείχη του κάστρου εκτείνεται το Βαρούσι, η ιστορικότερη συνοικία των Τρικάλων με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των παλιών διώροφων αρχοντικών, με τα χαγιάτια, τις μακριές μαρκίζες και τα έντονα χρώματα. Είναι κατασκευασμένα από πλίνθους και σοβά, μεταξύ 17ου και 19ου αιώνα και έχουν χαρακτηριστεί στο σύνολό τους διατηρητέα. Λίγο πιο κάτω βρίσκονται τα Μανάβικα, τα οποία την δεκαετία του 1920 λειτουργούσαν εκεί τα πορνεία της πόλης, ουζερί και ταβερνάκια. Αργότερα, στα κτίρια αυτά άρχισε να λειτουργεί η λαχαναγορά. Σήμερα πλήρως ανακαινισμένα, έχουν μετατραπεί σε εστιατόρια και μπαράκια, διατηρώντας την παραδοσιακή τους μορφή.
Τα Μανάβικα κοσμεί από το 2006 και μια μοναδική τοιχογραφία 150μ2, η οποία αποδίδει με ρεαλιστικό τρόπο την αναπαράσταση της καθημερινότητας. Οι δυο αυτές περιοχές αποτελούν σήμερα την παλιά πόλη.
MyPhotoPics
