Νήσος Αντίμηλος, Μυρτώο Πέλαγος, Ελλάς

 

Η Αντίμηλος είναι μικρό νησί των Κυκλάδων δυτικά της Μήλου, στο Μυρτώο Πέλαγος. Είναι ένα

βραχώδες και εξαιρετικά απόκρημνο νησί, με το υψηλότερό του σημείο να βρίσκεται στα 671 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει έκταση 8 τ. χλμ. και είναι ακατοίκητο. Οι ντόπιοι το αποκαλούν και Ερημόμηλος, ονομασία με την οποία ήταν γνωστό και κατά το Μεσαίωνα, ενώ στην αρχαιότητα ήταν γνωστό ως Έφυρα ή Εφόρα. 

Τα αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν την ύπαρξη οικισμών
από τους προϊστορικούς χρόνους. Ήταν ενεργό ηφαίστειο έως την αρχή της Τεταρτογενούς περιόδου. Ακόμα και σήμερα υπάρχει ανενεργός κρατήρας στην κορυφή του νησιού. Στο κέντρο επάνω διακρίνεται το μοναδικό δέντρο της νήσου, μια αρχαία συκιά.

Το νησί είναι ένας ηφαιστειακός δόμος αποτελούμενος από ανδεσιτική και δακιτική λάβα, τόφφους και ροές που καταλήγουν σε απότομους γκρεμούς. Η ηλικία τους έχει προσδιοριστεί στα 320.000 έτη. Στον υποθαλάσσιο χώρο ανατολικά της Αντιμήλου έχουν εντοπιστεί άλλοι τρεις ηφαιστειακοί δόμοι.

Έχει θαμνώδη βλάστηση και έχει χαρακτηριστεί από το δίκτυο Φύση 2000 ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας. Φιλοξενεί ένα σπάνιο είδος αιγάγρων (Capra aegagrus pictus), παρόμοιο με της Κρήτης, 

το σπάνιο είδος των μαυροπετριτών γερακιών, καθώς και ένα σπάνιο είδος φιδιών, το είδος macrovipera schweizeri, γνωστό και ως "οχιά της Μήλου".

MyPhotoPics