Η γενειάδα του θεού είναι πλούσια και τα μακριά μαλλιά του
μαζεύονται σε πλεξίδες γύρω από το κεφάλι, ενώ μπροστά πέφτουν σε κομψούς βοστρύχους γύρω από το μέτωπο. Τα μάτια του, που δεν σώζονται, ήταν ένθετα από άλλο υλικό. Το αριστερό του χέρι είναι τεντωμένο μπροστά, ενώ με το ανυψωμένο δεξί χέρι θα κρατούσε τον κεραυνό ή την τρίαινα. Το αντικείμενο που κρατούσε δεν βρέθηκε.
Στην πρώτη περίπτωση ταυτίζεται με το Δία, που είναι και το πιθανότερο, ενώ στη δεύτερη με τον Ποσειδώνα. Έτος δημιουργίας, περ. 460 π.Χ. και έχει ύψος 2,09 μ. Είναι έξοχο δείγμα του αυστηρού ρυθμού της αρχαίας ελληνικής πλαστικής και αποδίδεται σε ικανότατο δημιουργό, ίσως στον διάσημο γλύπτη Κάλαμι, ο οποίος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες, κυρίως χαλκοπλάστης, της εποχής πριν από τον Φειδία.
Βρέθηκε στην Θαλάσσια περιοχή πλησίον του ακρωτηρίου Αρτεμισίου, Βόρεια Εύβοια, Ελλάς, στο σημείο που είχε ναυαγήσει ένα πλοίο στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ. Προηγήθηκε η εύρεση του αριστερού χεριού το 1926 και του υπόλοιπου αγάλματος το 1928. Φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, Ελλάς. MyPhotoPics