Η παπάγια είναι ιθαγενές φυτό των τροπικών χωρών της Αμερικής. Καλλιεργούνταν στο Μεξικό πολλούς αιώνες πριν την έλευση των κλασικών μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Σήμερα το φυτό καλλιεργείται στις περισσότερες χώρες με τροπικό κλίμα, όπως στη Βραζιλία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, τη Σρι Λάνκα, τις Φιλιππίνες αλλά και στη Νότια Κρήτη, στην Σιδωνία. Μερικές φορές καλείται και "δεντροπέπονο".
Θεωρείται δέντρο, αν και ο κορμός του που μοιάζει με φοίνικα,
με ύψος έως 8 μέτρα δεν είναι τόσο ξυλώδης. Τα φύλλα του περιορίζονται στην κορυφή του κορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Είναι μεγάλα και η διάμετρός τους κυμαίνεται από 50-70 εκατοστά.
Το είδος είναι δίοικο, τα αρσενικά και θηλυκά άνθη παράγονται σε ξεχωριστά φυτά. Τα αρσενικά άνθη βρίσκονται σε συστάδες σε μίσχους μήκους 90 cm.
Τα θηλυκά άνθη είναι σημαντικά μεγαλύτερα, σε πολύ κοντούς
μίσχους και συχνά μοναχικά στις μασχάλες των φύλλων.
Ο καρπός είναι ώριμος όταν μαλακώσει (όπως το ώριμο αβοκάντο ή και πιο μαλακός) και η φλούδα του έχει χρώμα ώχρας προς πορτοκαλί. Η γεύση του φρούτου προσιδιάζει σε εκείνη του ροδάκινου και του ανανά.
Κύριος εχθρός του είναι ένα είδος μύγας, με την ονομασία "Papaya Fruit Fly". To έντομο αυτό μοιάζει με σφήκα και γεννά τα αυγά του στο νεαρό φυτό.
Είναι φυτό με θεραπευτικές ιδιότητες, οι οποίες προέρχονται από τα φύλλα, τις ρίζες καθώς και από το καρπό του. Έχει επιπολαιόριζο ριζικό σύστημα γι' αυτό έχει αυξημένες ανάγκες σε νερό, ιδιαίτερα σε περιοχές με λίγες βροχοπτώσεις και προτιμά τα καλά στραγγιζόμενα και γόνιμα εδάφη. MyPhotoPics
.jpg)
