Οι Καλαρρύτες είναι ορεινός οικισμός που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της οροσειράς της Πίνδου του Νομού Ιωαννίνων στην Ήπειρο, Ελλάς, σε υψόμετρο περίπου 1.150 μέτρων. Ήκμασε ιδιαίτερα τον 18ο αιώνα με το εμπόριο, υφαντά, μετάξι από τη Θεσσαλία, ακατέργαστα δέρματα ζώων κ.ά. και την ανάπτυξη της χειροτεχνίας, έργα σε ασήμι και χρυσό. Κατά την περίοδο αυτή αρκετοί κάτοικοι των Καλαρρυτών διατηρούσαν εμπορικούς οίκους σε πολλά ευρωπαϊκά κέντρα.
Είναι ένα διατηρητέο παραδοσιακό χωριό, χτισμένο με πέτρινα
αρχοντικά,
πέτρινες βρύσες και
παραδοσιακά καλντερίμια. Μέσα στους Καλαρρύτες δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα.
Το χωριό διαθέτει μια όμορφη γραφική πλατεία.
Στην είσοδο των Καλαρρυτών, πάνω σε ύψωμα, βρίσκεται ο εφημεριακός ναός του αγίου Νικολάου, που αποτελεί χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό τοπόσημο. Χτίστηκε το 15ο αιώνα, σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, πιθανότατα το 1480.
Οι Καλαρρυτινοί (που στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν Βλάχοι) φημίζονταν για τις εξαιρετικά υψηλές επιδόσεις τους στην τέχνη της αργυροχοΐας. Ο παγκοσμίου εμβέλειας οίκος BVLGARI οφείλει την επιτυχία του στον ιδρυτή της επιχείρησης, τον Καλαρρυτινό Βούλγαρη. Αντίστοιχα το ίδιο συνέβη και με τον οίκο Nessi, που ιδρύθηκε από την οικογένεια Νέσση με ρίζες στους Καλαρρύτες.
Περίπου 1.500 μ. πριν τους Καλαρρύτες, στα αριστερά, ψηλά πάνω στον τεράστιο κάθετο βράχο βρίσκεται η Μονή Κηπίνας, ένα βυζαντινό ασκηταριό του 1212, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Από τον πρόναο ξεκινά η σπηλιά με τους σταλαγμίτες και σταλακτίτες, που φθάνει σε μήκος 240 μέτρων αλλά δεν είναι επισκέψμη. Η πρόσβαση στη μονή γίνεται μέσω μιας κρεμαστής ξύλινης γέφυρας που ανεβοκατεβαίνει με μανιβέλα. MyPhotoPics
